“ตรวจสอบได้ว่าอย่างไงบ้าง...ไฟไหม้คลังสินค้าเบอร์เจ็ด...มีใครบาดเจ็บไหม...สั่งตรวจระบบซอฟต์แวร์ทั้งหมดของบริษัท...และแจ้งเอกรินทร์ให้มาดูด้วย...ผมต้องการคำตอบเร็วที่สุด” นครินทร์กดปุ่มวางสาย แล้วเดินไปที่บาร์ หยิบขวดไวน์แดงจากถังไม้โอ๊กเปิดออกรินใส่แก้ว ถือขวดไวน์...พร้อมแก้วที่มีไวน์อยู่เดินไปนั่งที่เก้าอี้โซฟา
หญิงสาวมองชายหนุ่มที่ดื่มไวน์จากแก้วไวน์ เธอใส่เสื้อคลุมเดินออกจากห้องน้ำ มานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเขา รินไวน์จากขวดใส่แก้วที่เขาถืออยู่
“รัมภา” เขามองใบหน้าของหญิงสาว พูดเบาๆ
“นครินทร์” หญิงสาวมองใบหน้าเขา
“รัมภา...คุณออกไปก่อน...ผมไม่อยากทำร้ายคุณ” เขาพูดเบาๆ หันหน้าหนีเธอ ตอนนี้ทุกสิ่งอย่างขวางหูขวางตาเขาไปหมด ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
“มีอะไรก็บอกกันสิ...เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ...” หญิงสาวพูดแผ่วเบา โดยเฉพาะ ‘ครอบครัวเดียวกัน’ ทำให้นครินทร์มามองเธอด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราดทอแสงลงมอ
