“พี่ไทคะ”
มุกอันดาเรียกหัวหน้าคนงานที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนงาน
“ครับคุณหนู” คงไทสะดุ้งหันขวับมามองเสียงหวานๆ ทางด้านหลังทันที
“ทำอะไรกันอยู่คะ ทำไมต้องสะดุ้งด้วย” มุกอันดามองยิ้มๆ เธอเห็นคงไทคุยกับคนงานอยู่ คิดว่าอีกฝ่ายคงกำลังสั่งงาน
“เปล่าครับคุณหนู ผมสั่งงานลูกน้องนิดหน่อย ให้ดูแลฟาร์มหอมมุกน่ะครับ คุณหนูมาเงียบๆ ผมก็เลยตกใจ” คงไทโบกมือไล่ลูกน้อง รีบกลบเกลื่อนอย่างแนบเนียน
“ขยันจังพี่ไท มุกเบาใจไปเยอะได้พี่ไทมาช่วย ถ้ามีอะไรขาดเหลือบอกมุกนะคะ เดี๋ยวมุกจะไปตรวจฟาร์มด้วยค่ะ” มุกอันดายิ้มให้คงไท
คงไทตามมุกอันดาไปดูแลความเรียบร้อย และพูดเรื่องงานกับหญิงสาว มุกอันดาตรวจดูฟาร์ม ดูคนงานทุกอย่างเรียบร้อยจึงกลับบ้านพัก คืนนี้ เธอกะว่าจะนอนที่นี่เพราะที่รีสอร์ตเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรน่าห่วง
“ฝนมาตกอะไรตอนนี้นี่” มุกอันดาบ่นอุบเมื่อวิ่งฝ่าสายฝนมายังบ้านพัก
“มุกเปียกหมดเลย” เสียงทักของนันทวั
