“ปากสกปรก ฉันไม่ได้สารเลวแบบนายหรอกนะ” เธอพูดเสียงหอบเมื่อได้ยินคำพูดหยาบคายพ้นออกมาจากปากของเขา
“น้องมุกใจเย็นๆ ครับ อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ” นันทวัฒน์ถือโอกาสโอบกอดมุกอันดาเอาไว้ หญิงสาวไม่ได้ปัดป้องเพราะกำลังอยู่ในอารมณ์โมโห
“หรือถึงฉันจะทำแบบนั้นจริงๆ มันก็สิทธิ์ของฉัน นายไม่เกี่ยว เป็นแค่ลูกหนี้อย่ามาสามหาวกับฉัน”
“อ๋อ... ลีลามันเด็ดดวงน่ะสิ ตื่นขึ้นมาเลยสดชื่นขนาดนี้” ภครัฐแดกดันเมื่อเห็นคนทั้งสองอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน มันหน้ามืดไปหมด เขายอมรับว่าหึงจนควันออกหู
“สกปรก โสโครก” มุกอันดาปรี่เข้าไปทำท่าจะตบอีก แต่ภครัฐรับเอาไว้ได้ทัน
“สองครั้งก็เกินพอแล้วคุณหนูมุกอันดา” ชายหนุ่มพูดเสียงกร้าว กระชากเธอมากอดเอาไว้ “ถ้าคราวหลังอยากนักก็บอกผัวคนนี้ได้ จะสนองให้เต็มคราบเลย เรียกใช้บริการคนอื่นแบบนี้รบกวนแย่” ประโยคหลังเขาก้มลงมากระซิบให้ได้ยินเพียงสองคน
“นี่คุณ!!!” มุกอันดาพยายามก
