“เอ่อ...” วิทิตอ้ำอึ้ง
“ตรงไหนที่บอกว่าไม่ได้เรื่อง ถ้าตอบไม่ได้ เรื่องนี้ถึงพี่มุกแน่นอน” มรรคคาดคั้นเพื่อหวังเอาคำตอบให้ได้ ถ้าตอนนี้มุกอันดาไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาจะเป็นคนจัดการ แต่หากพี่สาวอยู่ เขาจะยกอำนาจการตัดสินใจให้มุกอันดา
“ใช่ ซ้อมคนอื่นปางตายแบบนี้ ไล่ออกให้หมดเลยดีไหม” มัดไหมรีบพูด ค้อนให้บรรดาคนงาน มรรคประคองภครัฐขึ้นมาอย่างเวทนาในสภาพของชายหนุ่ม ภครัฐรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาบ้างที่อย่างน้อยเด็กสองคนนี่ก็ช่วยเขาเอาไว้
“คุณมรรคกับคุณไหมอย่าบอกคุณหนูมุกนะครับ ก็หมอนี่พูดจากวนโมโห แถมยังอู้งานอีก พอพวกผมท้วงติงเลยไม่พอใจ ทำร้ายพวกผม แถมยังถ่มน้ำลายรดหน้าผมอีก” วิทิตโกหกหน้าตาย เรื่องที่รังแกภครัฐ คงไทสั่งความเอาไว้ว่าถ้าให้ดีที่สุดอย่าให้ถึงหูมุกอันดา เพราะจะได้ทำอะไรได้ง่าย
“จริงเหรอวิทิต” น้ำเสียงเฉียบของมุกอันดาดังขึ้นหลังจากได้ยินประโยคในช่วงหลังๆ
“จริงครับคุณหนูมุก” วิทิตรี
