และมุกอันดาก็รอโอกาส เธอรู้ว่าไม้แข็งใช้ไม่ได้ ยังไงต้องใช้ไม้อ่อน รู้ดีว่าตัวเองแม้จะมีวิชาการป้องกันตัว แต่ถ้าผู้ชายมาเป็นโขยง ยังไงเธอก็เป็นหญิง คงไม่สามารถจัดการได้
คงไทมองสบตาเชื่อมหวานของมุกอันดา ความต้องการที่เก็บสั่งสมมานานทำให้เขาเดินเข้าไปแกะเชือกอย่างเลื่อนลอย บางทีเขาอาจจะระแวงมากไปก็เป็นได้ ยังไงหญิงสาวคงไม่สามารถหนีไปไหนได้แน่นอน
“วันนี้ละ พี่จะทำให้น้องมุกติดใจรสรักของพี่จนถอนตัวไม่ขึ้น” คงไทกดร่างของมุกอันดาลงกับแคร่ไม้ไผ่ หญิงสาวมีท่าทีขยะแขยงอย่างอาเจียน แต่ก็แกล้งทำเป็นโอนอ่อนให้อีกฝ่ายเข้าซุกไซ้ซอกคอ สายตาคมหวานที่ว่องไวเหลือบมองปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวอย่างหมายมาด
“อย่ารุนแรงนะคะพี่ไท มุกน่ะชอบแบบอ่อนโยน”
มุกอันดาลูบไล้แผงอกกว้าง มองสบตาหยาดเยิ้ม คงไททำท่าจะลุกขึ้นปลดเสื้อผ้า แต่ถูกดึงคอเสื้อเอาไว้
“มุกปลดให้ดีกว่านะคะ”
อดีตหัวหน้าคนงานหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้
