ภครัฐมองหญิงสาวจากหัวจดเท้าไม่ต่างกัน เขารู้สึกตื่นตัวจนแข็งชันอย่างไม่สามารถควบคุมได้ มุกอันดากลืนน้ำลายลงคอติดกันหลายครั้ง กายเธอสั่นสะท้านเมื่อได้เห็นเขาชัดๆ และได้พิจารณาเรือนกายของเขาในระยะห่างที่ชัดเจน มุกอันดามองแก่นกายของชายหนุ่มที่แข็งกร้าวตรงหน้า ผิวแก้มสวยร้อนเห่อจนแดงซ่าน คนที่ทำเป็นแก่นเซี้ยวช่างยั่วในครั้งแรก เฉไฉหัวเราะกลบเกลื่อนด้วยความเขินอาย “พี่รัฐน่ะ” มุกอันดาบิดไปมาเสมองไปทางอื่น “ทำไมครับ” ภครัฐเอ่ยถามกวาดสายตามองร่างงดงามตรงหน้า “ก็...” มุกอันดาพูดเพียงแค่นั้นแล้วเหลือบมองแก่นกายใหญ่เบื้องล่าง ภครัฐมองตามเขารวบกำความเป็นชายของตัวเองเอาไว้เมื่อเห็นแววตาทะลึ่งแสนซนนั้น เขารู้ดีว่าเธอแสบเสมอไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม ไม่เช่นนั้นคงไม่ใช่ มุกอันดา กฤษขจรเดช บุตรสาวคนเดียวของนายหัวแดนใต้ที่คุมลูกน้องได้เป็นร้อยๆ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่ยืนอวดความกำยำกับเธอในค