ไปคว้านังนั่นมาได้ มันก็ล้มละลาย เลยพาฉิบหายกันแบบนี้”
“ผมกำลังพยายามอยู่ครับคุณแม่ ขอเวลาอีกนิด”
“จะทำอะไรก็รีบๆ ทำเลย เรามีเวลาไม่มาก ก่อนที่แกจะต้องไปนอนข้างถนนเพราะบ้านเรากำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย”
“ครับแม่” เสียงขรึมตอบรับมารดา เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า ก่อนจะมองไปด้วยสายตามาดร้าย
ยังไงฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่ๆ มุกอันดา เธอต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น!!!
“พี่รัฐพักบ้างเถอะ ซ้อมมาแต่เช้าแล้วนะครับ”
มรรคบอกชายหนุ่มที่เอาแต่ซ้อมมวยไม่ยอมหยุด เพื่อหวังพิชิตชัยชนะให้ได้
“พี่ไม่อยากพัก ไม่อยากหยุดซ้อม กลัวแพ้” ภครัฐตอบกลับ หันไปสนใจกับการซ้อมต่อไป
“ถ้าคุณเอาแต่ซ้อม ไม่หยุดพัก ร่างกายจะไม่ไหว บางทีก็ต้องเก็บแรงเอาไว้สู้นะคะ” เสียงหวานๆ ที่เขาปรารถนาดังขึ้น ทำให้ภครัฐชะงักหันมามอง มุกอันดายืนยิ้มอยู่อีกด้าน เธอเอียงอายเล็กน้อย มัดไหมรีบสะกิดมรรคเบาๆ ทั้งสองรีบเลี่ยงออกมาปล่อยให้หนุ่มสา
