“ขอบคุณพี่พัฒน์มากนะคะ” โรสรินขอบคุณเจ้านายอีกครั้งจากหัวใจ
“เดือนหน้าเดี๋ยวพี่พาไปอีกนะ” ภูมิพัฒน์ยังหวังดีต่อเธอเสมอ ถึงสถานะของเขาจะเป็นได้เพียงพี่ชายของเธอก็ตาม
“ค่ะ โรสขอตัวเข้าไปทำงานในครัวก่อนนะคะ”
หญิงสาวยิ้มให้ก่อนจะขอตัวไปทำงานในครัวต่อ ทุกคนที่ทำงานในครัวก็ดีกับเธอมาก เธอไม่อยากจะทำงานแบบเอาเปรียบใคร เมื่อเสร็จธุระเธอก็รีบกลับมาทำงานต่อทันที
“ครับ พี่ก็จะไปทำงานเหมือนกัน” ชายหนุ่มยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้โรสรินได้มีเวลาทำงานของเธอบ้าง
ร่างบางเดินเข้าไปทางด้านประตูหลังของห้องครัว ซึ่งเป็นประตูที่พนักงานในครัวใช้เข้าออกเป็นประจำทำให้ง่ายและสะดวกต่อการทำงาน
“กลับมาแล้วเหรอโรส” แพรไหมถามขึ้นมาก่อนใครเมื่อเห็นโรสรินเดินเข้ามาในครัว
“ค่ะ”
“คุณหมอว่ายังไงบ้าง?” ทุกครั้งที่โรสรินกลับมาจากหาคุณหมอ แพรไหมก็จะเป็นคนถามแบบนี้ทุกทุกครั้งด้วยความเป็นห่วงและใส่ใจ
“ปกติดีทุกอย่าง
