หนึ่งเดือนต่อมา
โรสรินอดทนอดกลั้นมาตลอดเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน ซึ่งก็ทำให้เธอได้รู้แล้วว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันไม่ได้มีผลอะไรเลย เมื่อทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เรียกได้ว่าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมจริงๆ
ถึงฟาร์ริกซ์จะทำตัวดีขึ้นไม่ออกจากบ้านไปไหน แต่ผู้หญิงอีกคนก็ยังมาหาถึงบ้าน มาทานข้าวที่บ้านด้วยกันทุกวัน โดยที่เขาไม่เคยปฏิเสธผู้หญิงคนนั้นเลยสักครั้ง ทำให้โรสรินต้องเก็บตัวเงียบอยู่ในห้องกลับลูกสาว เพราะเธอไม่อยากมาเห็นภาพที่เจ็บปวดใจ
โรสรินเจ็บปวดใจทุกครั้งที่เห็นผู้หญิงอีกคนมาบ้าน มันเป็นภาพที่เธอไม่อยากจะเห็นเธอจึงเลี่ยงด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
“เมื่อไหร่ทุกอย่างจะดีขึ้น” หญิงสาวเฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ กับคำถามเดิมๆ ซึ่งเธอก็ยังไม่มีคำตอบให้กับตัวเองได้เลยสักครั้ง
“แม่อยากจะพาน้องเฟิร์สหนีไปให้ไกลๆ แต่ทำไมแม่ถึงทำไม่ได้”
โรสรินคุยกับลูกสาวทั้งน้ำตา เธออยากจะพาลูกสาวหนีไปให้ไกลจากคนใจร้ายที่ไ
