หลายวันต่อมา
โรสรินใช้เวลาทำใจอยู่หลายวัน แต่สำหรับหัวอกคนเป็นแม่ไม่มีวันไหนที่เธอจะทำใจได้และไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่ร้องสักวัน
หัวใจของคนเป็นแม่แทบแตกสลายเมื่อจะต้องห่างลูกน้อยที่เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจ ตั้งแต่โรสรินคลอดลูกเธอก็เลี้ยงลูกด้วยความรักและเธอก็ไม่เคยห่างจากลูกเลยสักวัน แต่พอวันนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมและเป็นเธอที่ต้องเป็นฝ่ายเดินออกไปถึงแม้เธอจะไม่เต็มใจเลยก็ตาม ถ้าหากการที่เธออยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไปแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น เธอก็ไม่สมควรที่จะต้องอยู่บ้านหลังนี้อีกต่อไป
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากห่างลูกแต่โชคชะตาก็ไม่เข้าข้างเธอเลย นอกจากเธอจะต้องเข้มแข็งแล้วเธอยังต้องอดทนให้มากที่สุด เพราะถ้าเธอเดินออกจากบ้านหลังนี้ไปแล้ว เธอจะไม่มีวันซมซานกลับมาที่นี่อีก แต่เธอจะกลับมาที่บ้านหลังนี้อีกครั้งในวันที่ชีวิตเธอดีขึ้น วันที่เธอพร้อมเธอจะกลับมารับน้องเฟิร์สไปอยู่ด้วย
“เข้มแข็งสิโรส” ร่างบา
