จันทร์เจ้าขารีบตื่นในตอนเช้า หล่อนพยายามยกแขนหนักๆ ของคมเพชรออก แต่เขาก็ช้อนหล่อนเข้าไปในอ้อมกอดแน่น ปล่อยให้ร่างเปลือยของหล่อนแนบชิดเรือนร่างของเขาจนแก้มหล่อนร้อนไปหมด...
“รีบตื่นจัง” เสียงออดอ้อนแบบที่ได้ยินตลอดยามตื่นเช้า คมเพชรอารมณ์ดีและยังไม่มีสติเต็มที่ แน่นอนว่าทั้งสายตา อ้อมกอด และน้ำเสียงย่อมแตกต่างจากตอนตื่นที่ฟาดฟันกันอย่างเต็มที่... เขาพยายามทึ้งชุดนอนที่หล่อนแอบไปสวมตอนกลางดึกหลังจากที่เขาผละจากหล่อนและนอนหลับ ตัวหอมกรุ่นขนาดนี้คงหนีไปอาบน้ำมาด้วย
“ฉันต้องไปทำงานที่สกาย ปล่อยฉันได้แล้ว คุณเองก็ต้องไปทำงานของคุณเหมือนกันนั่นล่ะค่ะ...” หล่อนตอบโต้เขา...
“อืม...” เขาบอกเหมือนไม่ได้รับรู้อะไรด้วยซ้ำ ร่างสูงกระหวัดเกี่ยวดึงหล่อนมาไว้ในอ้อมกอดแล้วเริ่มลูบไล้ตามผิวเนื้อที่โผล่พ้นเสื้อของหล่อนอีกครั้ง
“ฮื้อ...ปล่อยฉันก่อนค่ะ ฉันต้องไปทำงานจริงๆ นะคะ”
“อีกพักหนึ่งก่อน” เขากอดหล่
