อู๋จี้ก้าวเดินเข้ามาภายในกระโจมหลวงอีกครั้งหลังจากพูดคุยกับเหล่าแม่ทัพที่ติดตามมา เขาเดินเข้ามาในกระโจมเห็นว่าพุดตานนอนทอดกายบนตั่งเตียงโดยมีผ้าห่มหนาคลุมเรือนร่าง เขานอนลงข้างๆ เธอตลอดเพลาที่เดินทัพมา เขาและเธอไม่ได้เสพสังวาสกันเลย นับตั้งแต่ได้เสพสังวาสกับเธอครั้งแรก น่าแปลกเขาก็ไม่เคยฝันร้ายอีกเลย เขาคิดว่าเธอคงลบล้างคำสาปข้อนี้ได้สำเร็จ และนับวันเขายิ่งหลงรักเธอมากขึ้นไม่ได้น้อยลงไปเลย เขาจะตามใจทุกอย่างที่เธอต้องการ แต่กลับผู้อื่นเขาไม่เคยตามใจขนาดนี้ เป็นเพราะเหตุใดเขาถึงรักนางขนาดนี้เล่า...
“ไปอาบน้ำสิ แล้วค่อยมานอน” พุดตานเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“ได้” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มแล้วจูบที่โหนกแก้มของเธอแผ่วเบา แล้วก้าวเดินไปยังอ่างอาบน้ำ เหล่าขันทีเทน้ำร้อนลงไปในอ่างโดยทันที นางกำนัลของพุดตานเลื่อนชุดที่เขาสวมใส่ออกจนหมดสิ้น เหลือเพียงเรือนร่างเปลือยเปล่า เขาจึงก้าวลงไปในอ่างน้ำที่ร้
