บทที่ 7
เสน่ห์แรงประทับใจ
ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว มนปรียากำลังแจกเอกสารตามแผนก กว่าจะเสร็จก็เหงื่อไหลไคลย้อย เดินปาดเหงื่อครุ่นคิดถึงปัญหา งานก็เยอะแทบไม่มีเวลาพัก หัวใจก็สับสน ที่บ้านก็มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย จนต้องเอาเงินเก็บออกมาช่วย ถ้าไม่ใช่ธนดลคงไม่มีทางให้
สรุปจะมีเงินดาวน์คอนโดกี่โมง?
“พี่มิกิ”
“น้องบูม”
มนปรียาส่งยิ้มให้ปราการทันทีเมื่ออีกฝ่ายเดินมาหา พอใส่ยูนิฟอร์มโรงเรียนนานาชาติ ก็เท่ไม่หยอกนะหนุ่มน้อย
“ทำงานที่นี่เหรอครับ”
“ใช่จ้ะ..แล้วบูมมาทำอะไร อย่าบอกนะว่าจะเรียนต่อที่นี่”
“ถูกต้องนะครับ..ผมมาดูลาดเลาไว้ก่อน อีกไม่กี่เดือนก็จบแล้ว” หนุ่มน้อยแสดงออกชัดเจนว่าดีใจที่เจอเธอ
“ไฮโซเหมือนกันนะเรา” ค่าเทอมที่นี่แพงหูฉี่ หากไม่รวยหรือเป็นเด็กทุนก็ยากจะเข้าเรียนได้
“พ่อผมทำงานที่นี่เลยได้ส่วนลดค่าเทอมนิดหน่อย”
“จริงเหรอ..อยู่แผนกไหน”
“เป็นความลับ”
“ชิส์..ไม่อยากรู้
