บทที่ 10
ผู้ชายโพรไฟล์ดี
ตื่นมาในวันหยุดแทนที่จะสบาย แต่ต้องหงุดหงิดเมื่อเห็นดรุณีนั่งกระดิกเท้าอยู่บนโซฟา ปกติจะหมกตัวตากแอร์อยู่บนชั้นสอง แสดงว่าธนดลกับเจียมจิตไม่อยู่
“เมื่อคืนไปแรดกับใครมา”
“ไม่ได้ไปกับใครทั้งนั้น”
“แกมีคู่ขาหลายคนเลยเหรอ”
“ไม่ใช่เรื่องของพี่ดาว” ถึงเกิดปีเดียวกันแต่ดรุณีแก่เดือนกว่า เธอจึงเรียกอีกฝ่ายว่า ‘พี่’
“เดี๋ยว..”
“อะไร!”
ตวัดตามองอย่างขุ่นเคือง ในตอนที่ดรุณีลุกมากระชากแขน
“มีสักห้าร้อยไหม..ยืมหน่อย”
“ไม่มี”
“เห็นรับจ้างทำรายงานออกบ่อย จะไม่มีได้ยังไง”
เธอไม่ชอบยัยเด็กหน้าตาบ้องแบ๊วคนนี้ ตั้งแต่เข้ามาก็ทำตัวน่าสงสาร คนบ้านนั้นก็เอ็นดูเป็นพิเศษ ป้าของชาร์วีมักเอาขนมหรือไม่ก็ซื้อเสื้อผ้าให้เป็นประจำ ตุ๊กตาบาร์บี้ตัวละหลายพันก็ซื้อให้ ซึ่งเธอไม่เคยได้สักครั้ง
ตอนเด็กอยากเล่นกับชาร์วีมาก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมคุยด้วย พอมนปรียาย้ายมา ชาร์วีกลับชวนไปเล่นที่บ
