“พี่เพียงลองมองคุณครามใหม่ได้ไหมคะ นะๆ” ใบตองออดอ้อนพี่สาวคนสวยพลางถือวิสาสะเขย่าแขนขาวๆ ไปมาเบาๆ
“คุณครามเป็นคนดีนะคะ เขาก็แค่ไม่ชอบเป็นฝ่ายถูกกระทำ คนเรามีเหตุผลเป็นของตัวเองนะคะ ต่อให้เหตุผลจะไม่ถูกใจเราเท่าไหร่ แต่มันก็เป็นเหตุผลของเขานะคะพี่เพียง”
“นี่เราคิดจะทำอะไรกันแน่” ดวงตากลมสวยตวัดมองอย่างรู้ทัน เกลี่ยกล่อมกันขนาดนี้นี่คิดว่าเธอดูไม่ออกเลยเหรอ
“หนูแค่อยากเห็นคุณสองคนรักกัน… เอ๊ย! เข้าใจกันค่ะ” ต่อให้จะพูดด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่หัวใจคนฟังมันกลับเผลอเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
“ใบตอง”
“ถ้าพี่เพียงไม่เชื่อว่าคุณครามเป็นคนดี เดี๋ยวหนูช่วยให้พี่เห็นความดีของคุณเขาก็ได้นะคะ”
“ไม่ต้องเลยนะ หยุดความคิดไว้แค่นั้นเลย”
“คุณครามน่ะไม่มีใคร แต่ถ้าพี่เพียงก็ไม่มีใคร….”
“ใบตอง”
“ไม่พูดก็ได้ค่ะ แต่ให้รู้ไว้ หนูเชียร์อยู่นะ” ใบตองขยิบตาใส่พี่คนสวย ต่อให้จะถูกมองแรงแค่ไหน แ
