“เอาเป็นว่าอะไรที่ฉันรับปากเอาไว้ ฉันจะทำมันให้ก็แล้วกัน” แค่เขายืนยันออกมาแบบนั้นเธอก็สบายใจมากแล้ว ทีนี้ก็ยิ้มได้กว้างเลย
“เดี๋ยว… นายจะทำอะไรเนี่ย” หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามแทบไม่เป็นจังหวะในตอนที่คนตัวโตคว้าขาของเธอไปวางบนตักของเขา
“เช็ดแขนแล้วก็ต้องเช็ดขา”
“ไม่ต้องก็ได้ ตรงนั้นเดี๋ยวฉันเช็คเอง”
“นอนเฉยๆ เถอะน่า ฉันแค่อารมณ์ดีหรอก และแค่ว่างก็เลยจะช่วย เชื่อเถอะว่าถ้าเธอเจอฉันในเวอร์ชั่นที่อารมณ์เสีย ฉันไม่มีทางช่วยเธอแน่นอน เพราะฉะนั้นเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ เธอนั้นโชคดีแค่ไหนแล้ว”
“ก็ฉันไม่ได้อยากโชคดีไง”
“สรุปจะเอายังไง จะให้ฉันป่าเถื่อนใส่เธออีกใช่ไหม?”
“ไม่ใช่แบบนั้น คือฉัน….”
“เงียบเถอะเพียง ฉันขี้เกียจทะเลาะกับเธอ อยู่เฉยๆ ไปเลย” อะไรกันเล่า หมายถึงเธอแค่ไม่อยากให้เขาช่วยเธอแบบนี้ก็แค่นั้น แต่พูดไปแล้วนายนี่ก็ไม่คิดจะฟัง ยังใช้ผ้าที่อยู่ในมือเช็ดขาเธอหน้าตา
