หลังกลับจากร้านอาหารก็เดินทางกลับทันที ถึงตอนนั้นค่อยดีและสบายหัวขึ้นหน่อยที่คะนิ้งไม่หาเรื่องเธอ ทุกอย่างสงบดีมาก จนกระทั่งเธอกลับมาถึงที่พักได้ไม่นาน ใครอีกคนก็ตามเข้ามา
“ฉันควรรู้สึกชินใช่ไหมเรื่องที่นายจะเข้าออกที่นี่ตอนไหนก็ได้อ่ะ” คนตัวเล็กรั้งกระเป๋าสะพายข้างออกจากบ่าก่อนจะเดินไปล้างมือในห้องน้ำ
“เป็นอะไรหรือเปล่าเพียง ก่อนหน้านี้เรายังคุยกันดีๆ อยู่เลย หรือตอนที่เธอเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วน้ำหวานตามไป น้ำหวานไปพูดอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า”
“แล้วทำไมนายถึงคิดแบบนั้นล่ะ นายคิดว่าคุณน้ำหวานเป็นคนแบบนั้นเหรอ” บางทีเธอเองก็อยากรู้ว่าสงครามมองน้ำหวานแบบไหน
แล้วที่น้ำหวานบอกว่าสงครามชอบเธออยู่ เธอเองก็อยากรู้อันนี้มันจริงหรือเปล่า
เพียงขวัญเดินกลับมากอดอกมองคนที่เธอกำลังตั้งคำถามกับเขา ซึ่งเขาเองก็กำลังมองหน้าเธออยู่เหมือนกัน
“ที่ถามเพราะว่าเป็นห่วงนะเพียง มีอะไรก็บอก ไม่ต้องเก็บ
