หลังจากเด็กๆ หลับ ปาริมาก็ขยับเท้าออกมานอกห้อง มุ่งหน้าตรงไปยังห้องของฟาบิโอ
หญิงสาวไม่ต้องเสียเวลาเคาะประตูห้องเลยสักนิด เมื่อเจ้าของห้องยังยืนรออยู่ที่เดิม และหญิงสาวก็ไม่รีรอที่จะเปิดบทสนทนาทันที
“ผิงไม่อยากให้คุณฟาซื้อของให้เด็กๆ เกินความจำเป็น เพราะจะเป็นการสร้างนิสัยฟุ่มเฟื่อย และอีกที่สำคัญอย่าตามใจเด็กๆ มากเกินไปเพราะจะทำให้กลายเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง ซึ่งนั่นเป็นนิสัยที่ไม่น่ารักเลย ถ้าไม่ปลูกฝังนิสัยตั้งแต่ตอนนี้ ถ้าโตไปแล้วเราจะสอนเด็กๆ ไม่ได้นะคะ ผิงอยากให้คุณฟาให้ความร่วมมือด้วย แต่ถ้าคุณฟาทำตามไม่ได้ เรื่องการจดทะเบียนรับรองบุตร ผิงคงต้องทบทวนใหม่ว่าคุณฟาเหมาะจะเป็นพ่อของเด็กๆ หรือเปล่า”
ปาริมามองคนสูงกว่าอย่างจริงจัง ส่วนฟาบิโอก็เหลือบสายตามองคนตัวเล็กกว่าที่ทำหน้าตึงใส่ พลางคิดในใจ
‘ขู่เก่งจริงนะแม่คุณ’
“คุณฟาได้ยินที่ผิงพูดหรือเปล่าคะ”
“ว่าไงนะ”
“ที่ผิงพูดไปทั้งห
