บทที่13 เมียบำเรอในนาม

1656 คำ

รถสปอร์ตคันหรูของรองประธานคุณการแล่นเข้ามาจอดตรงหน้าบ้านของตัวเอง ทว่าป้าประนอมรายงานว่าคุณผู้หญิงพิมลแขอยู่ที่บ้านใหญ่ ทันทีที่ชายหนุ่มเอ่ยถามเมียแต่งว่าอยู่ตรงไหน “ยังไม่ทันครึ่งวัน ทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ เล็ก” ผู้เป็นแม่เอ่ยทักทายลูกชายคนเล็กเดินหน้าไม่สบอารมณ์มาหาเธอ สงสัยคงตามหาเมียตัวเองที่(ไม่)ต้องการ ปากบอกว่าไม่รัก แต่กลับห่างกันไม่ได้เลย “แล้วคุณแม่เรียกเมีย(บำเรอ)ผมมาทำไมล่ะครับ” คุณการหย่อนสะโพกนั่งลงข้างๆ คนบอกว่าเป็นของตาย พลางโอบไหล่เล็กแสดงความเป็นเจ้าของ สีหน้ายกยิ้มพึงพอใจเห็นรอยที่เขากัดตรงลำคอขาวผ่องสองข้างใช้แป้งปกปิดไม่มิด ไม่คิดเลยว่านางบำเรอของชิ้นใหม่ชิ้นนี้จะหอมหวานมากกว่าของคนอื่นที่เขาเคยลิ้มลองและอยากละเลียดชิมเอาไว้นานๆ ไม่ยอมห่างไปไหน เพียงเห็นหน้าเธอ อารมณ์ดิบเถื่อนเขาก็พุ่งสูงขึ้นโดยที่เจ้าตัวยังไม่ได้ทำอะไรมาก... “อ้อ แม่ว่าจะชวนหนูแขออกงานประมูลเพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม