“พี่เฌอขี้งก งกกับน้องไม่ได้นะ นี่น้องปลีนะ”
“พี่เฌองกกับน้องได้ไง ต้องแบ่งน้อง นี่น้องปลังนะ”
เสียงตัดพ้อของปลีกับปลัง เมื่อถูกพี่เฌอสั่งห้ามเข้าใกล้สัตว์เลี้ยงแสนรักอย่างเจ้าตุ๊กแกหางอ้วน สุดหล่อกับสุดสวย
“ผักหวาน ผักกาด หมาก กะเพรา เอาปลีกับปลังกลับเรือนไปเลย อยู่นี่ชีวิตของสุดหล่อกับสุดสวยจะไม่ปลอดภัย” เฌอไม่ไว้ใจปลีกับปลัง
“ปลีอยู่นี่แย้ว ปลีเป็งยูกอาธายาแย้ว”
“ปลังเป็งยูกอานิ้งแย้ว อยู่บ้างนี้”
“ปลีกับปลังเป็นลูกลุงศิรากับป้าจอมต่างหาก”
“เป็งเมื่อวาง วังนี้ไม่เป็งแย้ว”
“วังนี้เป็งยูกอานิ้ง ยูกอาธายา อยู่บ้างนี้”
“ไม่ให้อยู่หรอก เดี๋ยวมากินสุดหล่อกับสุดสวย”
“ไม่กิง ๆ อิ่มอยู่” ปลีกับปลังรีบบอก พวกตนอิ่มอยู่ไม่กินแล้ว
“พอปลีกับปลังหิวก็จะกินสุดหล่อ สุดสวย พี่รู้ ไม่รู้แหละ ปะป๊าหม่าม้าของใครก็ของคนนั้น ปลีกับปลังกลับเรือนไปเลย”
“ไม่กลับ” ปลีกับปลังตอบเสียงดังฟังชัด
“ดื้อ
