“อึ๊บ ๆ” ปลีกับปลังช่วยกันยกแผ่นไม้พาดท้ายรถบรรทุกโบราณสไตล์อเมริกัน เพื่อเป็นทางเดินขึ้นรถสำหรับเจ้าบีเกิลทั้งหลาย
“ขึ้งเยย ๆ ขึ้งยดเยย” เพียงได้ยินว่าขึ้นรถ เจ้าบีเกิลทั้งหลายก็วิ่งขึ้นท้ายกระบะอย่างแสนรู้ และเจ้ามอคค่าก็จะรอลูก ๆ กับมัทฉะขึ้นรถจนครบทุกตัว ส่วนมันจะขึ้นเป็นตัวสุดท้ายทุกครั้ง
เมื่อเจ้าบีเกิลขึ้นรถแล้ว เจ้าผักทั้ง 6 ก็ขึ้นตามไป ศิราตามขึ้นไปคอยดูแลลูก ๆ และจอมนรีเป็นคนขับ แม้จะเป็นผู้หญิงตัวเล็ก แต่เธอก็สามารถขับรถบรรทุกได้ทั้งชนิด 6 ล้อและ 10 ล้อ
โดยปกติแล้วธนรัชกับจันทภาจะมีพยาบาลคอยดูแลอย่างใกล้ชิด แต่สิ่งที่จะทำให้ทั้งคู่ชุ่มชื่นหัวใจจนมีอายุยืนยาวก็คือลูก หลาน และเหลน ที่แวะเวียนมาหากันทุกวัน
“คุงทวด เหยงหย่อ ๆ มาแย้ว” ปลีกับปลังตะโกนบอกว่าเหลนหล่อ ๆ มาแล้ว เพียงแค่รถบรรทุกที่คนเป็นขับเลี้ยวเข้าเขตเรือนไม้สักริมลำธารของทวดดลกับทวดจัน และถัดไปไม่ไกลก็เป็นเรือนไม้
