คิดถึง

1405 คำ

โรสกวาดสายตามองความหรูหราโอ่อ่าภายในบ้าน พลันจินตนาการไปถึงวันที่ตนจะมีโอกาสได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะนายหญิง เพราะที่ผ่านมาหล่อนเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ชอว์นควงไปไหนมาไหน แม้จะในฐานะนางบำเรอก็ตาม "คุณมาหานายวันนี้คงมีธุระสำคัญมาก เพราะไม่เช่นนั้นคุณรู้ดีว่าคุณจะโดนอะไร ที่ถือวิสาสะมาโดยที่นายไม่ได้นัดหมายไว้" ปีเตอร์เดินกลับเข้ามาหาผู้หญิงอีกคนหนึ่งของเจ้านาย "นายก็พูดอย่างกับไม่รู้จักฉัน นายรู้ดีอยู่แล้วว่าฉันกับชอว์นเป็นอะไรกัน และนายก็รู้ว่าเขาต้องการฉันเสมอ เพราะฉะนั้นการที่ฉันมาที่นี่ถึงจะไม่มีธุระสำคัญอะไรชอว์นเขาก็จะยินดีต้อนรับฉันเสมอ" เรียวปากอวบอิ่มแต่งแต้มลิปสติกสีแดงจัดจ้านเหยียดยิ้มเล็กน้อย "ถ้าคิดแบบนั้นแล้วสบายใจก็เชิญ ขอให้โชคดีด้วยครับ" ปีเตอร์พูดจบแล้วจึงหมุนตัวเดินออกจากห้องรับแขกไป เป็นจังหวะที่เฟรย์เดินลงมาจากชั้นสองพอดี "ปีเตอร์" "คุณบอกนายแล้วใช่หรือ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม