Chapter 2
1901 คำ
Chapter 2
“ฮึก~ หนูไม่ไหวแล้วค่ะพี่คิม” พริกหวานร้องไห้สะอื้นออกมาเสียงดัง ตอนนี้เธอมีความต้องการเรื่องอย่างว่าเป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าเขาพาเธอมาที่นี่เพราะต้องการอะไร แต่เธอไม่อยากมีเซ็กซ์เพราะยา แค่คืนนั้นเธอก็รู้สึกแย่กับตัวเองมากอยู่แล้ว อีกทั้งมันเกิดขึ้นเพราะความเมา มันเป็นเซ็กซ์ไร้รักที่เธอรู้สึกละอายใจ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยถูกเขารัก ก็รู้สึกเจ็บปวดใจมากพออยู่แล้ว
“เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้” คิมหันต์จัดการถอดเศษผ้าออกจากเรือนร่างขาวชมพูที่ตัวอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง มือสากใช้ผ้าสีขาวสะอาดเช็ดกลุ่มผมเช็ดตัวให้หญิงสาวแบบรีบๆ แต่ทำแบบนุ่มนวล จากนั้นเขาก็อุ้มร่างบางไปนั่งที่ปลายเตียง ก่อนที่เขาจะเดินไปโซนวอล์กอินคลอเซต รีบดึงผ้าเช็ดตัวออกจากเอวสอบ แล้วสวมชุดลำลองด้วยความเร่งรีบ
เขาเลื่อนสไลด์ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อยืดสีดำตัวใหญ่กับบ็อกเซอร์เดินออกมาหาหญิงสาวที่นั่งปลายเตียง
“อื้อ...พี่คิม~” พริกหวานครางกระเส่า เพียงแค่ถูกเขาสัมผัสผิวกาย ในขณะที่เขาสวมเสื้อผ้าให้เธอ มันก็รู้สึกวูบวาบซาบซ่านไปหมด
“ใจเย็นเด็กน้อย ยกขาขึ้นเร็ว” เขายกขาเรียวสอดใส่ไปที่ขากางเกง พอแต่งตัวให้พริกหวานเรียบร้อย เขาก็อุ้มเธอในท่าเจ้าสาว เดินลงจากชั้นสองของบ้านไปที่รถและขับมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที
ก่อนหน้านี้เขากะจะสั่งสอนหญิงสาวด้วยเซ็กซ์ แต่พอเห็นเธอพยายามต่อสู้กับฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ บอกตามตรงว่าเขาทำไม่ลง รู้สึกสงสารมากกว่าความใคร่ที่มี
เมื่อมาถึงโรงพยาบาล คุณหมอจัดยานอนหลับให้หญิงสาว เพียงไม่นานเธอก็หลับไป คิมหันต์นั่งมองหญิงสาวที่หลับสนิทอย่างครุ่นคิด นึกถึงแววตาที่ปืนมองพริกหวานด้วยแววตาโกรธแค้น โดยที่ไม่มีแววตาเสน่หาเหมือนที่เคยมองพริกหวานในคืนวันส่งท้ายปีสักนิด
ใบหน้าสวยซีดกะพริบเปลือกตาถี่ๆ เพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงที่เล็ดลอดเข้ามาภายในห้องสี่เหลี่ยมในยามเช้า เธอกวาดตามองภายในห้องที่มีเฟอร์นิเจอร์หรูหราจัดวางอย่างเป็นระเบียบ หากเธอไม่มีสายน้ำเกลืออยู่หลังมือ เธอก็คงคิดว่าที่นี่คือโรงแรมอย่างแน่นอน
หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม เมื่อหันไปทางด้านซ้ายมือ เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่ง เขามีรูปร่างดีราวกับนายแบบผิวพรรณของเขาขาวสะอาด ตอนนี้เขานอนเหยียดตรงเอาแขนแกร่งรองที่ศีรษะนอนหลับสนิทอยู่ที่โซฟา ยามที่เขาหลับใหลในสภาพทรงผมไม่เซต เขาดูอ่อนวัยเหมือนชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ ทั้งที่ตอนนี้เขาอายุยี่สิบเจ็ดปีแล้ว
เขาเป็นผู้ชายที่เธอตกหลุมรักตั้งแต่เด็ก แต่ความรักต้องกลายเป็นความลับที่ต้องเก็บซ่อนไว้ในใจ เพราะคนที่เขาเลือกในตอนนั้นไม่ใช่เธอ นอกจากเขาจะไม่ได้รักเธอแล้ว เขายังยัดเยียดสถานะน้องสาวให้เธออีก
.
ย้อนกลับไปอดีต
เด็กนักเรียนมัธยมต้นลงจากรถแท็กซี่ด้วยท่าทีร้อนอกร้อนใจในเวลาช่วงสิบเอ็ดโมงเช้า
“วี้ดวิ้ว!! มาหาใครครับสาวน้อย”
หนุ่มมหา’ลัยที่นั่งอยู่ข้างล่างตึกวิศวกรรมศาสตร์ส่งเสียงแซวฮือฮาทำตาลุกวาวเป็นประกาย เมื่อเห็นเด็กนักเรียนหน้าตาสวยใส ผิวขาวราวกับน้ำนมกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามาภายในอาคารเรียน
ถึงเด็กนักเรียนจะยังโตไม่เต็มสาวในวัยสิบสามปี แต่ทว่าเธอสวยน่ามองจนยากจะละสายตา
พริกหวานไม่ได้สนใจเสียงแซวของหนุ่มมหา’ลัย ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็คงไม่น่าสนใจ เท่าคนของใจที่เธอกำลังมองหาอยู่ในตอนนี้
ที่เธอหนีเรียนและบุกมาถึงที่นี่ แค่อยากรู้ความจริงจากปากของเขา ว่าสิ่งที่เธอเห็นในไอจีเป็นเรื่องจริง หรือว่าหญิงสาวมหา’ลัยคนนั้นมโนขึ้นมาเอง
“มาหาใครที่นี่เหรอสาวน้อย?” หนุ่มมหา’ลัยหน้าตาหล่อตี๋เดินเข้ามาถามพริกหวานที่นั่งชะเง้อมองหาใครบางคนในตึกนี้ด้วยท่าทีร้อนอกร้อนใจ
“หนูมาหาแฟนน่ะค่ะ”
“มาหาแฟนที่นี่เนี่ยนะ?” คำตอบของพริกหวานทำให้หนุ่มมหา’ลัยอึ้งเล็กน้อย ถ้าให้เดาเด็กสาวคนนี้น่าจะอายุราวสิบสามปี ถึงเด็กสาวจะหน้าตาสวยใส แต่ก็ไม่น่าจะมีแฟนเร็วได้ขนาดนี้ เธอยังดูไร้เดียงสา ใสซื่อเกินกว่าจะใช้คำว่าแฟนกับใคร โดยเฉพาะกับหนุ่มมหา’ลัย
“ใช่ค่ะ หนูมาหาแฟน นั่นไงแฟนหนูเดินมานู่นแล้ว” พริกหวานบุ้ยปากพร้อมทั้งชี้นิ้วไปที่แก๊งหนุ่มวิศวะปีหนึ่งสี่คนที่กำลังเดินออกจากลิฟต์ จากนั้นเด็กสาวก็รีบเดินเข้าไปหาคนตัวสูงที่เธอหมายปองทันที
“หลอกฟันเด็กนักเรียนเหรอวะ เดี๋ยวแม่งได้ติดคุกหัวโต” หนุ่มหน้าตาหล่อตี๋ส่ายหน้าอย่างระอาใจ เมื่อเห็นเด็กนักเรียนหน้าตาสวยวิ่งเข้าไปหาคิมหันต์หนุ่มสุดฮอตของคณะวิศวกรรมศาสตร์
“สวัสดีค่ะเฮียๆ” พริกหวานยกมือไหว้ทักทายรุ่นพี่ที่รู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี ยกเว้นบิ๊กบอสที่พึ่งเคยเจอกัน แต่เธอก็ไม่มีเวลามาสนใจใครทั้งนั้น นอกจากพี่คิมหันต์สุดหล่อของเธอ
“ครับ” รันเวย์ ไรเฟิล พยักหน้าตอบรับคำทักทายลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อของพวกเขา ถึงจะพอรู้ว่าพริกหวานนั้นตามติดคิมหันต์มาตั้งแต่เด็กตัวเล็กๆ จนถึงตอนนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะใจกล้าหนีเรียนออกมาหาคิมหันต์ถึงมหา’ลัยได้
“หนูมาได้ยังไง” คิมหันต์มองเด็กสาวด้วยแววตาสงสัยว่าพริกหวานมาที่มหา’ลัยทำไมกัน? อีกทั้งเวลานี้ก็ยังไม่ถึงเวลาเลิกเรียนของเด็กนักเรียนด้วย แต่ทำไมเธอถึงได้หนีเรียนออกมาเช่นนี้ เธอชักจะเกเรใหญ่แล้ว มิหนำซ้ำยังสวมใส่กระโปรงสั้นจู๋ จนเขาอยากเอาไม้เรียวฟาดก้นไปสักที
“หนูนั่งรถแท็กซี่มาค่ะ” พริกหวานขยับเดินเข้าไปใกล้คนตัวสูง เธอเอาแขนเรียวคล้องแขนแกร่ง พร้อมกับช้อนตามองสุดหล่อของเธอด้วยแววตาสั่นระริกไปด้วยคำถามที่ค้างคาใจ
“แล้วมาทำอะไรที่นี่ หนูหนีเรียนเหรอ?” น้ำเสียงนุ่มทุ้มอ่อนโยนเอ่ยถามเด็กสาวที่กอดแขนของเขาไว้แน่นด้วยท่าทีแสดงความเป็นเจ้าของ
“เลิกถามเรื่องเรียนก่อนค่ะ หนูมีเรื่องสำคัญจะถามพี่คิม” พริกหวานดึงคิมหันต์เดินออกจากกลุ่มเพื่อนของเขา ก่อนจะผละมือออกจากแขนแกร่ง จากนั้นเธอก็ล้วงหยิบมือถือในกระเป๋า นิ้วเรียวเล็กสไลด์หน้าจอมือถือ เลื่อนเข้าโพรไฟล์ของเขาในไอจีที่มีหญิงสาวนางหนึ่งแท็กมาหาเขา มันเป็นรูปคู่ที่ยืนข้างกัน โดยที่คิมหันต์ใส่ชุดกีฬา หญิงสาวคนนั้นยืนข้างๆ ดูยังไงก็เหมือนเอฟซีมาขอถ่ายรูปกับคนหล่อๆ เธอน่ะคิดแบบนั้น แต่มันดันไปสะดุดตาแคปชันที่แค่อ่าน แล้วรู้สึกเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจจนแทบกระอักเลือดออกมา
#คนนี้แฟนของหนูค่ะ ลลิณรักพี่คิม
คิมหันต์จ้องมองรูปคู่ที่ลลิณแท็กมาหาเขา ปากหยักก็เอ่ยถามเด็กสาวไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อนอะไรกับท่าทางของเธอที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“แล้ว…?”
“แล้ว..ได้ยังไงกันคะ? พี่คิมมีแฟนแล้วจริงๆ เหรอคะ” พริกหวานถามเสียงอ้อน เผื่อว่าหญิงสาวคนนั้นจะมโนไปเอง อย่างว่าแหละคนหล่อแบบเขา ใครๆ ก็อยากได้เป็นแฟนทั้งนั้น รวมเธอแล้วหนึ่ง
“ใช่”
“ใช่ได้ยังไงกันล่ะคะ แล้วหนูล่ะ พี่เอาหนูไปไว้ที่ไหน หนูรักพี่คิมก่อนเธอคนนั้นซะอีก พี่จะไปเป็นแฟนคนอื่นได้ยังไงกันคะ” คำตอบใจร้ายกับหน้านิ่งๆ ที่ตอบรับอย่างไม่คิดจะปฏิเสธ เรียกก้อนสะอื้นตีบตันจุกอยู่ที่ลำคอ เพียงไม่ถึงสองวินาทีน้ำตาเม็ดเล็กก็ร่วงหล่นหยดลงบนผิวแก้มเนียนใสด้วยความเสียใจระคนผิดหวังกับคำตอบของเขา เธออยากให้เขาปฏิเสธ ไม่ใช่ตอบรับง่ายๆ แบบนี้ เธอรักของเธอมาตั้งแต่เด็ก แต่มาวันนี้เขาดันไปเป็นแฟนคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ
“หนูฟังพี่นะพริกหวาน” คิมหันต์โน้มตัวไปจับไหล่บอบบางของเด็กสาว
“พี่ไม่ได้คิดอะไรกับหนูเกินไปกว่าสถานะน้องสาว”
“หนูไม่ยอมเป็นน้องสาวหรอกค่ะ สถานะเดียวของพี่ก็คือแฟนและสามีในอนาคตของหนูเท่านั้น สถานะพี่ชายกับน้องสาวเหมือนบทละครหลังข่าว พี่เอาไปใช้กับคนที่แท็กไอจีพี่มาเถอะค่ะ”
คิมหันต์ได้แต่ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่อย่างระอาใจกับความคิดของเด็กสาวที่เอาแต่ใจแบบดื้อรั้นขั้นสุด
“เพราะหนูอายุยังไม่ถึงสิบแปดเหรอคะ พี่ถึงไม่เลือกหนู พี่คิมรอหนูหน่อยไม่ได้เหรอคะ อีกห้าปีหนูก็โตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว พี่ไม่โดนคดีพรากผู้เยาว์แน่นอน รอหนูหน่อยนะคะ อย่าพึ่งรีบมีแฟนเลย”
“มันไม่ใช่เพราะอายุ แต่พี่ไม่ได้คิดอะไรกับหนูเกินไปกว่าน้องสาว” คิมหันต์พูดย้ำชัดๆ ถึงความรู้สึกของเขาอีกครั้ง
“หนูมีพัตเตอร์เป็นพี่ชายแค่คนเดียว ส่วนพี่คิมหันต์หนูนับเป็นผัวค่ะ”
“ปวดหัวกับเด็กแบบนี้ฉิบหาย ไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหนวะ ไปๆ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โรงเรียน” คิมหันต์ไม่อยากพูดอะไรให้ยืดยาว เพราะเด็กสาวหัวดื้อที่เอาแต่ใจตัวเอง คงจะไม่ฟังเขาอยู่ดี คิมหันต์ดึงเด็กสาวเดินไปที่รถของเขา
ในขณะที่อยู่บนรถพริกหวานเอาแต่มองหน้าคิมหันต์ด้วยแววตาละห้อยน้ำตาเอ่อล้นเบ้าตลอดเวลา คิมหันต์เองก็นึกสงสาร แต่ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเชิงชู้สาว
“อย่าหนีเรียนแบบนี้อีก” เมื่อรถหรูจอดอยู่หน้าโรงเรียน คิมหันต์ก็สั่งสอนเด็กสาวแสนดื้อเสียงดุ
“พี่คิมคะ” พริกหวานไม่ได้สนใจกับคำสั่งสอนของเขา แต่เธอกลับเรียกเจ้าของหัวใจด้วยน้ำเสียงมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง
“ว่าไง”
“พี่คิมเป็นแฟนกับหนูได้ไหมคะ”
“หยุดเพ้อเจ้อสักทีพริกหวาน” คิมหันต์พูดเสียงดุใส่เด็กสาวอย่างเหลืออด เด็กอะไรดื้อฉิบหาย พูดหูซ้ายทะลุหูขวา
“การรักใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องเพ้อเจอหรอกนะคะ”
“หยุดพร่ำ แล้วกลับไปตั้งใจเรียนซะ!”
“โอเค ไม่รักก็อย่ารัก จำไว้เลยนะคนใจร้าย”
- ผู้เขียน
