Chapter 1/2

2074 คำ

“พี่ปืน!” พริกหวานเรียกปืนเสียงดังด้วยความผิดหวัง ทั้งโกรธทั้งช็อกทั้งกลัวความรู้สึกปนเปกันไปหมด นี่มันอะไรกัน คนที่เธอคิดว่าอบอุ่น อ่อนโยน นั่นไม่ใช่ตัวตนเขาจริงๆเหรอ? เขาตั้งใจมาหลอกเธองั้นเหรอ? “ครับที่รัก~” ปืนเดินไปใกล้พริกหวาน เขายกมือทาบแก้มนุ่ม เอาลิ้นเลียขอบปากตัวเองอย่างกับคนโรคจิต สายตาที่เขามองเธอตอนนี้มันน่ากลัวเหลือเกิน แววตาของเขาทั้งหื่นกระหายและไม่พอใจ “อย่ามาจับ!” พริกหวานสะบัดหน้าหนีจากมือสกปรก ตอนนี้เธอรังเกียจผู้ชายคนนี้ เธอนี่พลาดไปแล้วจริงๆที่เปิดใจคุยกับเขาจนกระทั่งตกลงเป็นแฟนเมื่อคืนนี้ “จูบก็เคยมาแล้ว เหลือแต่เยXนั่นแหละ คืนนี้มึงก็ไม่รอดหรอกพริกหวาน อย่ามาทำตัวสะดีดสะดิ้งหน่อยเลยวะ เตรียมใจโดนเยxเถอะวะ” ปืนพ่นคำหยาบคายอย่างเกรี้ยวกราด เมื่อคืนนี้เขาชวนเธอมาเคาน์ดาวน์ที่นี่ แต่ทว่าเธอกลับชวนเขาไปเคาน์ดาวน์ที่บ้านพี่สาวของเธอ เขาจึงตามใจให้เธอตายใจไปก่อนเพราะมันเป็นการไปไหนด้วยกันครั้งแรก หลังจากที่คุยกันมาสามเดือน เขาเกือบได้จูบสอดลิ้น แต่ทว่าเพื่อนพี่เขยของพริกหวานกลับมาขัดจังหวะซะก่อน แต่คืนนี้เขาจะเอาเธอให้จุกเอาให้เจ็บ เหมือนที่พี่ชายของเธอทำไว้กับน้องสาวของเขา “ถุย! ไอ้เลว!” พริกหวานพ่นน้ำลายใส่หน้าปืนอย่างโมโห เธอไม่น่าหลงผิดคิดว่าเขาเป็นคนดีเลย เขามันดีแต่เปลือก สร้างภาพเป็นผู้ชายอบอุ่นแต่เขานั้นเป็นตัวเหี้ยในร่างคน “หึ กูคงไม่เลวเท่าไอ้พัตเตอร์พี่ชายของมึงหรอก” ปืนเอามือลูบหน้าตัวเองด้วยความโมโห แล้วยกมือบีบปลายคางพริกหวานอย่างแรง ทำให้พริกหวานเจ็บไปทั้งใบหน้าจนน้ำตาเล็ดออกมาที่หางตา “พัตเตอร์เกี่ยวอะไรด้วย” พริกหวานทั้งงงทั้งสับสน ที่จู่ๆปืนก็เอาพัตเตอร์เข้ามาเอี่ยว “ก็เพราะพี่ชายของมึง มันทำเลวกับน้องสาวของกูไง มันอัดคลิปตอนมันเอาน้องสาวของกูไปลงในทวิต จนคนแชร์ว่อนไปหมด เพราะพี่ชายมึงเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของกูต้องตาย!!” ปืนตวาดใส่พริกหวานด้วยใบหน้าแดงก่ำ พัตเตอร์มันทำลายอนาคตน้องสาวของเขา ทำให้น้องสาวของเขาจบชีวิตลงด้วยการฆ่าตัวตาย “ไม่จริง พัตเตอร์ไม่ได้ทำแบบนั้น” พริกหวานยืนยันเสียงแข็ง ถึงพัตเตอร์จะนอนกับผู้หญิงมาบ้าง แต่พัตเตอร์ไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ เธอรู้จักพี่ชายของเธอดี พัตเตอร์เป็นคนกวนๆ แต่ไม่ใช่คนเหี้ยอย่างที่ปืนกล่าวหาแน่นอน “มึงก็ลองไปถามมันสิ ว่ามันรู้จักน้องปิ่นหรือเปล่า แต่กูจะปล่อยมึงไปถามมัน หลังจากมึงเป็นเมียกูกับพี่ชายของกูก่อนนะ” ตอนนี้มีแต่สรรพนาม 'กู'กับ'มึง' ที่ปืนใช้พูดกับพริกหวาน “เอายาให้อีนี่กินด้วย แล้วเอามันไปห้องดำ ตั้งวิดีโอไว้ด้วย” เสียงอำมหิตของปืนสั่งลูกน้องของเขา “กรี๊ดดดด ปล่อยฉัน ใครก็ได้ช่วยด้วย!” พริกหวานดีดดิ้นสุดแรงสะบัดหนียานรกด้วยน้ำตาไหลพราก แต่โดนพวกมันจับบีบปาก แล้วกรอกยาใส่ปากจนเธอต้องกลืนยานรกลงไป “ปล่อยผู้หญิงของผมคุณเปรม!” เสียงเข้มแทรกขึ้นน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนที่ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรจะเดินเข้ามาพร้อมเลขาของเขาอย่างไม่เกรงกลัวใคร ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งแต่ทว่าแววตาแข็งกร้าวดุดันไม่ยอมใคร “ผู้หญิงของคุณงั้นเหรอคุณคิมหันต์” เปรมกดยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ที่เจอรองประธานบีเคกรุ๊ป บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ปฏิเสธการซื้อวัสดุก่อสร้างจากบริษัทของเขา แต่ทว่าตอนนี้กลับขอร้องให้เขาปล่อยหญิงสาวแสนยั่วที่เป็นแฟนน้องชายของเขา “ช่วยหนูด้วยค่ะพี่คิม” พริกหวานพยายามดีดดิ้นไปหาคิมหันต์ แต่แรงอันน้อยนิดก็ไม่สามารถหลุดจากพันธนาการจากชายร่างกำยำที่จับ ล็อกตัวเธอไว้แน่น “ปล่อยเธอ” น้ำเสียงเย็นยะเยือกเพิ่มระดับเสียงความไม่พอใจ เมื่อเห็นพริกหวานร้องไห้อย่างน่าสงสาร เธอคงจะกลัวมากๆ “ผมคงทำตามที่คุณบอกไม่ได้หรอกนะคุณคิม ในเมื่อเธอรู้ความลับของผมไปแล้ว” เปรมเดินมาใกล้พริกหวาน เอามือสากลูบแก้มเนียนใส แล้วจะสูดดมที่ซอกคอ “กรี๊ดดดด!! ” พริกหวานดีดดิ้นหนีสัมผัสจากเปรมน้ำตาไหลนองแก้มอย่างตื่นกลัว “ไอ้สัด!! ” คิมหันต์ตวาดด่าเปรมด้วยความโมโห จะกระโจนเข้าใส่เปรม แต่ทว่าเลขาของเขากลับดึงแขนคิมหันต์เอาไว้ เพื่อเรียกสติที่กำลังหลุดไปตามเกมส์ของพวกมัน "ฮ่า ๆ.." เปรมหัวเราะลั่นอย่างสะใจกับท่าทีของคิมหันต์ที่หวงหญิงสาวคนนี้จนสติหลุด "หากคุณอยากได้เธอคืน เรามาตกลงกันก่อนดีกว่า” “ก่อนที่มึงจะตกลงกับกู เอามือสกปรกของมึงออกจากผู้หญิงของกู!!” คิมหันต์ตะคอกใส่เปรมอย่างเดือดดาล “หวงจังเลยนะครับ สวยๆแบบนี้ ถ้าได้เป็นนางเอกAV สักเรื่องคงขายดี” เปรมแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ แล้วเอามือบีบแก้มพริกหวานเบาๆ ก่อนผละตัวออกห่างจากพริกหวานเล็กน้อย “มีอะไรก็ว่ามา อย่าพร่ำให้มาก" “ใบเสนอราคาที่ผมเสนอขายวัสดุก่อสร้างเมื่อกลางปีที่แล้ว เรามาเซ็นสัญญาซื้อขายกันดีไหมครับ บีเคกรุ๊ปอาจจะลืมเซ็นสัญญากับบริษัทผมไป” เปรมพูดจายียวน ตอนนี้เขาถือไพ่เหนือกว่า ที่ผ่านมาเขาเสนอขายวัสดุก่อสร้างกับบีเคกรุ๊ปมาหลายครั้งแล้ว แต่ถูกปฏิเสธมาโดยตลอด คิมหันต์มองเปรมด้วยแววตาเรียบนิ่ง บริษัทเปรมนั้นเสนอขายวัสดุก่อสร้างมาในราคาที่แพงมาก ทั้งที่งานไม่มีคุณภาพ อีกทั้งยังทำธุรกิจผิดกฎหมายอยู่เบื้องหลัง “เฮ้ย เอาอีนี่ไปไว้ที่ห้องดำ แก้ผ้ามันออกด้วย” พอเห็นคิมหันต์นิ่งเฉย เปรมก็ช่วยกระตุ้นคิมหันต์ให้ตอบตกลงเร็วขึ้น “กรี๊ดดดด!!” “เฮ้ย! เดี๋ยว!!” คิมหันต์รีบเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นคนของเปรมกำลังฉุดกระชากพริกหวานออกไป “ตกลงไหมครับ” เปรมเลิกคิ้วถาม แล้วแสยะยิ้มออกมา “อืม ตกลง” “ห้าปี” ห้าปีที่ว่าก็คือสัญญาซื้อขายระหว่างกัน แบบซื้อผูกขาดเจ้าเดียวกับบริษัทเปรมเท่านั้น “เดือนต่อเดือน” คิมหันต์ยังคงต่อรอง “ห้าปีครับ” เปรมยังคงยืนยันคำเดิมด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "....." คิมหันต์มองเปรมนิ่งๆพักหนึ่ง ก่อนจะตอบรับข้อตกลงของเปรม “เออ!” “เฮ้อ มึงไปเอาสัญญามาสิ” เปรมเอ่ยสั่งลูกน้องเสียงเข้ม ดีนะที่เขาเก็บเอกสารทั้งหมดไว้ที่นี่ “อย่ามาจับ!!” พริกหวานสะบัดหน้าหนีจากมือของปืนที่จับแก้มของเธอ “ไอ้สัด! อย่ายุ่งกับเธอ!” คิมหันต์ตะคอกด่าปืนอย่างเดือดดาล เขาอยากยิงพวกมันทิ้งเรียงตัวเหลือเกิน "หึ.." ปืนแสยะยิ้มอย่างไม่ใส่ใจกับคำสั่งของคิมหันต์นัก "อย่าทำให้เสียเรื่องไอ้ปืน" เปรมบอกปืนน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะยกมือไล่ให้ปืนถอยห่างจากพริกหวาน “มึงรีบเอาสัญญามาสักทีไอ้เปรม” คิมหันต์พูดด้วยแววตาไม่พอใจ "นี่ครับสัญญา เซ็นเลยครับคุณคิม” เปรมพูดจายียวน เมื่อได้เอกสารจากลูกน้องของเขา คิมหันต์รับเอกสารมา เขาชะงักนิ่งเสี้ยววิ ก่อนจะตวัดลายเซ็นลงในสัญญาฉบับนั้น แล้วเดินเข้าไปดึงพริกหวานมาไว้ในอ้อมกอด “ฮึก! พี่คิม” พริกหวานโอบกอดเขาไว้แน่น เธอมันโง่ที่จะเอาปืนมาแทนที่คนของใจ เพียงเพราะปืนมีบุคลิกคล้ายคิมหันต์ แต่สุดท้ายคนที่เธอพยายามหนีและหลบหน้า กลับเป็นเซฟโซนของเธอในตอนนี้ “ฝากจัดการต่อด้วย” คิมหันต์เอ่ยบอกเลขา ก่อนจะอุ้มพริกหวานออกจากตรงนั้นแล้วเดินไปยังรถของเขา “พี่คิม หนูขอโทษ” พริกหวานรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ที่เธอเป็นต้นเหตุทำให้บริษัทเขาได้รับผลกระทบ “ไม่ต้องขอโทษ พวกมันทำอะไรหนูหรือเปล่า” เขาน่ะเห็นเธอตั้งแต่เดินเข้ามาในคลับแล้ว แต่พอเขาออกไปสูบบุหรี่ แล้วกลับเข้ามานั่งในคลับอีกครั้ง กลับไม่เห็นเธออยู่ที่โต๊ะ แต่พฤกษ์ชายหนุ่มวัยสามสิบห้าปีผู้เป็นเลขาส่วนตัวของคิมหันต์บอกกับคิมหันต์ว่าพริกหวานออกไปเข้าห้องน้ำได้พักหนึ่งแล้ว คิมหันต์ที่คิดว่ามันนานเกินผิดปกติ เขาก็เลยตามไปดูเด็กดื้อที่ชอบหลบหน้าเขา จนกระทั่งเห็นชายชุดดำเดินลับๆล่อๆ ที่โซนมุมอับมีป้ายติดไว้ว่า 'บุคคลภายนอกห้ามเข้า' เขาจะไม่เข้าไปสถานที่ต้องห้ามแบบนั้น หากไม่ได้ยินเสียงอันคุ้นหู “มันจับหนูมอมยาปลุกเซ็กซ์” พริกหวานเบ้ปากจะร้องไห้ ฟ้องเขาเหมือนเด็กๆ ตอนนี้เธอไม่แม้แต่จะคีพลุคอะไรทั้งนั้น “ดื้อ! แล้วหนูไม่เห็นป้ายห้ามเข้าเลยเหรอ? หนูถึงได้เดินมั่วเหมือนเดินที่คลับพ่อของหนูน่ะ” คิมหันต์ดุพริกหวานน้ำเสียงเข้ม “....” พริกหวานไม่ได้โต้เถียงเขาแม้แต่น้อย แต่เธอเบะปากคว่ำ เอามือเช็ดน้ำตาลวกๆ แล้วมองเขาตาปริบๆอย่างสำนึกผิด “ดื้อ!” เขาอุ้มเธอไปฝั่งข้างคนขับ ก่อนจะขับเคลื่อนรถมุ่งหน้าไปที่บ้านเดี่ยวสองชั้นท้ายซอย จอดรถหน้าบ้านไม่นาน ประตูรั้วก็เปิดออกอัตโนมัติ จากนั้นเขาก็ขับรถเข้าไปบริเวณบ้านหรูสองชั้นทรงโมเดิร์นที่มีต้นไม้ล้อมรอบเป็นกำแพง “พี่คิมไปส่งหนูที่เพนต์เฮาส์หน่อยนะคะ” พริกหวานบอกเขาเสียงสั่น ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายวูบวาบไปทั้งตัว “พี่ง่วงนอน พี่ไม่มีแรงขับรถแล้ว” คิมหันต์เปิดประตูลงจากรถ เดินไปฝั่งข้างคนขับ แล้วอุ้มพริกหวานเข้าไปในบ้าน “แต่หนูร้อนมากๆ เลยค่ะ” “บ้านพี่มีห้องน้ำ หนูเข้าไปอาบน้ำเย็นๆ มันช่วยดับร้อนได้” เขาอุ้มพริกหวานขึ้นชั้นสอง เดินเข้าไปในห้องนอนกว้าง ก่อนจะปล่อยให้เธอยืนที่พื้น จากนั้นเขาผละตัวไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้คนตัวเล็กที่ยืนเม้มปากตัวเองแน่นระงับอารมณ์ความใคร่ที่พลุ่งพล่านแบบสุดๆ “ไปอาบน้ำไป หนูร้อนไม่ใช่เหรอ” คิมหันต์เอามือลูบไล้แขนเรียว จนหญิงสาววูบหวามไปทั้งตัว “อื้อ! พี่คิม” พริกหวานหลุดเสียงครางออกมา “ครับ” “ปะ...เปล่าค่ะ” พริกหวานส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วรีบเข้าไปในห้องน้ำ คิมหันต์กดยิ้มมุมปากมองตามหญิงสาวหุ่นยั่วที่ใส่เศษผ้าน้อยชิ้นด้วยแววตาลุ่มลึก ก่อนจะเดินไปห้องน้ำอีกห้องเพื่อชำระกาย คืนนี้เขาจะสั่งสอนเธอให้หลาบจำ ที่หาเรื่องใส่ตัวจนเกือบเอาตัวไม่รอด ถ้าเลขาของเขาไม่ชวนไปเที่ยวที่นั่น ป่านนี้ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นยังไง ยี่สิบนาทีต่อมา… คิมหันต์ใช้เพียงผ้าเช็ดตัวพันที่เอวสอบ เขานั่งเอาหลังแกร่งพิงหัวเตียงขนาดคิงไซซ์ เพื่อรอหญิงสาวที่โดนยาปลุกเซ็กซ์ แต่ทว่ารอแล้วรอเล่าพริกหวานกลับไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำสักที ทำให้เขาต้องเปิดประตูห้องน้ำแอบส่องดู แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับไม่ใช่ภาพยั่วยวนตา แต่ทว่ากลับเจอพริกหวานนั่งคุดคู้กอดเข่าอย่างน่าสงสารอยู่ใต้เรนชาวเวอร์ เธอนั่งตัวสั่นหงึกๆ ให้น้ำจากฝักบัวรินไหลชโลมกายอยู่แบบนั้น “หนู!” คิมหันต์รีบปรี่ตัวไปปิดน้ำ เขาอุ้มคนตัวเล็กที่ตัวสั่นราวกับลูกนกออกมาจากห้องน้ำ “ฮึก~ หนูไม่ไหวแล้วค่ะพี่คิม”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more