“ใครโทรมาคะ เบอร์ไม่คุ้นเลย” พริกหวานส่งมือถือให้แฟนหนุ่มแล้วที่ว่าเบอร์ไม่คุ้น เพราะหน้าจอแสดงเบอร์โทรที่เขาไม่ได้เซฟรายชื่อไว้ในมือถือ
“สวัสดีครับ” คิมหันต์กดรับสาย พริกหวานหยุดการเคลื่อนตัวแล้วจ้องมองเขาไม่วางตา
(สวัสดีค่ะคุณคิมหันต์ ดิฉันโทรมาจากโรงพยาบาลเอกชนXX นะคะ ดิฉันจะโทรมาแจ้งอาการ...!!)
“อ๋อครับ ติดต่อไปที่คุณพฤกษ์เลขาของผมได้เลย เบอร์โทรอีกเบอร์ที่ผมทิ้งไว้ให้น่ะครับ”
(รับทราบค่ะ ขอประทานโทษด้วยนะคะที่โทรมารบกวน)
“ครับ” คิมหันต์ตอบรับปลายสาย ก่อนจะกดวางสายแล้ววางมือถือไว้ข้างตัว
“ใครเป็นอะไรคะ” พริกหวานเอ่ยถามอย่างสงสัย เธอได้ยินทุกบทสนทนาที่ปลายสายคุยกับเขา
“ลูกน้องเข้าโรงพยาบาลน่ะ ไม่มีอะไรหรอก พี่ให้ไอ้พฤกษ์ดูแลแล้ว” คิมหันต์ตอบ โดยที่มือลูบไล้ขาเรียว
“ถ้าหนูเรียนจบ หนูจะไม่เรียนต่อแล้วค่ะ หนูจะไปเป็นลูกน้องพี่คิม ดูแลลูกน้องดีมาก” พริกหวานมองเขาด้วยแววตาชื่นชม
