ตอนที่ 19
แคลร์?
ท่าเรือแห่งหนึ่ง
ยาหยีพยายามขืนตัวออกจากการเกาะกุมของลูเซียโน่ที่กำลังออกแรงลากเธอมาที่เธอที่จอดเทียบท่ารออยู่ ซึ่งเธอเองก็พอจะรู้ถึงจุดหมายปลายทางที่เขากำลังจะพาเธอไป เพราะเธอจำท่าเรือแห่งนี้ได้ เธอเคยขึ้นตอนที่ไปบ้านพักตากอากาศของเขาเมื่อคราวก่อน
“ปล่อยหยีนะ หยีไม่ไป”
“เธอชอบที่นี่มากไม่ใช่เหรอ ฉันกำลังจะพาเธอไปรื้อฟื้นความทรงจำนี่ไง” ลูเซียโน่หยุดเดินแล้วหันไปพูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะออกแรงกระชากร่างบางของยาหยีให้เดินขึ้นเรือไปตามแรงกระชาก
เรือสปีดโบทส์ความเร็วสูงเคลื่อนตัวออกจากท่าเรือทันทีที่เขาและเธอขึ้นมาบนเรือ ร่างบางถูกเหวี่ยงลงไปบนพื้นจนเซทหล่าไปตามเกลียวคลื่นที่กระทบกับท้องเรือ มือเรียวคว้าเสาแถวนั้นเอาไว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ร่างกายทหล่าไปมา
“หยีทำอะไรให้พี่เหรอ ทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย” ยาหยีเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ สายลมท
