"ชีวา...ชีวา...ชีวา ถ้าไม่ตื่นจะปล้ำแล้วนะ...โอ๊ย!" ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปประชิดแทบจะติดเจ้าของใบหน้าสวยหลังจากนั่งมองพิจารณาทุกส่วนบนใบหน้าจนพอใจจึงเอ่ยเรียกคนที่หลับสนิท แต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อหมัดน้อยๆ กระแทกเข้าดั้งจมูกอย่างจัง
"อย่านะ วาสู้จริงๆ ด้วย" ชีวาลืมตาโพลงพร้อมตั้งการ์ดเตรียมสู้
"ต่อยพี่ทำไมเนี่ย ดั้งพี่หักแล้วมั้งเนี่ย" โฬมดูร่องรอยความบอบช้ำในกระจกพลางบิดจมูกซ้ายทีขวาที
"ก็พี่โฬมบอกจะปล้ำวา วาก็ต้องป้องกันตัวสิ"
"ถ้าพี่จะปล้ำชีวาจริงๆ พี่ปล้ำไปนานละไม่มานั่งบอกนั่งเรียกอยู่แบบนี้หรอก ขี้เซาขนาดนี้ปล้ำไม่ยากหรอก"
"ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ได้ยินอะไรปล้ำๆ มือมันก็ไปเอง แล้วนี้ถึงไหนแล้วคะ"
"อพาร์ตเมนท์ของชีวาไง" ชีวามองออกไปนอกรถทันทีที่โฬมพูดจบ เขาจอดรถอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ของเธอจริงๆ ด้วย
"จริงๆ ด้วย แล้วพี่โฬมรู้ได้ไงว่าวาอยู่ที่นี่"
"อยากรู้ก็เลยตามชีวามาหลา
