“เอางั้นก็ได้ แต่ลองหาสองห้องก่อนนะ แล้วพี่จะจ่ายค่าห้องเอง พี่ไม่อยากเอาเปรียบเธอ หรือถ้ามันมีแค่ห้องเดียวก็ต้องหารกัน”
“โธ่ ไม่เปิดโอกาสให้เราแสดงความเป็นสุภาพบุรุษบ้างเลยเหรอ”
“พี่แค่ไม่อยากให้ใครมามีบุญคุณกับพี่ โดยเฉพาะคนที่...”
“คนที่อะไรเหรอ”
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก งั้นถ้าจะค้างก็ขอไปเก็บเสื้อผ้าสักชุดนึงนะจะได้มีเปลี่ยนพรุ่งนี้”
“ตามสบายเลย ให้เราไปช่วยเก็บมั้ย”
“ไม่ต้องจ้ะ แล้วนี่...มีแผลใหม่ให้ทำเพิ่มรึเปล่าล่ะ”
เธอมองสำรวจไปทั่วตัวเขา และแววตาแบบนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีใจเพราะคิดว่าเธอเป็นห่วง
“มีเยอะแยะเลย แต่อยู่ใต้ร่มผ้าน่ะ เอาไว้คืนนี้จะให้ช่วยทำแผลนะ”
“อีกแล้วเหรอ”
“เอาน่า อย่าบ่นนักเลย เดี๋ยวเธอก็ชินเองแหละถ้าได้ทำแผลให้เราบ่อยๆ น่ะ”
“ไม่เห็นจะอยากชินเลยสักนิด” เธอมองค้อนเขาก่อนจะหมุนตัวกลับแล้วก้าวเข้าไปในหอพักอีกครั้ง โดยมีสายตาของเขามองตามอย่างขบขัน
เพราะท
