ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
วิศวกรหนุ่มมาดเซอร์เดินยิ้มแฉ่งเข้ามาในร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่งที่พวกเขาเคยมาหลายครั้ง และคุณัญญาก็นั่งรอเขาอยู่ที่โต๊ะประจำ
“รอนานมั้ย วันเงินเดือนออกนี่รถติดโคตรๆ เลยแฮะ”
เขาแกล้งบ่นทั้งที่ตัวเองเป็นคนจ่ายเงินเดือนคนอื่นแท้ๆ ซึ่งบริษัทที่เขาทำงานอยู่ก็เป็นหนึ่งในบริษัทของครอบครัว เพียงแต่อาจจะไม่ได้ใหญ่โตเท่ากับบริษัทพี่เขยของเมธาวินเท่านั้นเพราะธุรกิจหลักครอบครัวเขาอยู่ที่ชลบุรี
“ไม่นานจ้ะ แล้วไปทำงานต่างจังหวัดมาสนุกมั้ย”
“ก็สนุกดี นี่โน้ตซื้อของฝากมาให้ด้วยนะ” เขายื่นถุงกระดาษถุงหนึ่งให้กับเธอ
“ขอบใจนะ แตงก็มีของจะให้เหมือนกัน แต่รอเรากินอิ่มก่อนดีกว่า”
“จริงเหรอเนี่ย ตื่นเต้นจังแฟนให้ของขวัญด้วย งั้นเราสั่งอาหารกันเลยนะ โน้ตอยากเห็นของขวัญไวๆ”
“จ้ะ” เธอส่งยิ้มบางแล้วมองเขาเรียกพนักงานมาสั่งเมนูที่ดูจะคิดเอาไว้หมดแล้ว รอไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ พวกเขาจึงไ
