หลายวันต่อมา “ดึกแล้ว คุณลลิลยังไม่นอนอีกเหรอครับ” ฉันเดินลงมาชั้นล่าง เห็นพี่แวนเปิดประตูบ้านเข้ามาพอดี ทำให้เขาชะงักเล็กน้อย “ลิลรอคุณแบล็คเบิร์นอยู่ค่ะ หลายวันมานี้รู้สึกเขาจะกลับบ้านเกือบสว่างทุกวันเลย” ฉันบอกพร้อมกับเดินตามพี่แวนเข้าไปข้างในห้องครัว เขากำลังหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม “คุณลิลจะดื่มน้ำเหรอครับ” “เปล่าค่ะ ลิลจะดื่มนมค่ะ” พี่แวนเบี่ยงตัวหลบให้ฉันเดินเข้าไปหยิบเอานมในตู้เย็น ส่วนเขาก็เอาแก้วที่ใช้ดื่มน้ำแล้วไปล้าง “ช่วงนี้นายทำงานดึกครับ” “งานอะไรคะ ทำไมต้องทำจนดึกดื่น” “ผมว่าคุณลลิลถามนายเองดีกว่าครับ” พี่แวนพยักพเยิดหน้าไปทางห้องโถง เมื่อเห็นคุณแบล็คเบิร์นเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับพี่ภูเขา ยังมีพี่ฉลามเดินตามเข้ามาด้วย พอเห็นอย่างนั้นฉันก็รินน้ำเย็นใส่แก้วแล้วรีบเอาไปเสิร์ฟให้คุณแบล็คเบิร์นทันที ไม่ได้อยากจะทำดีอะไรให้เขานะ ฉันกำลังหว่านพื้นเห็นผลต่างหาก เพราะจนถึงป่านนี้เ