หลายชั่วโมงต่อมา
“เฮียจะให้ลิลไปด้วยจริงๆ เหรอคะ” ฉันถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ก็เฮียน่ะสิ เล่นจะกระเตงฉันมาด้วย ตอนนี้เขากำลังจะเข้าไปเจรจาธุรกิจกับนักลงทุน ซึ่งฉันขอรออยู่ในห้อง แต่เฮียไม่ยอม บอกว่าอยากให้ฉันมาเรียนรู้งานไว้ ด้วยเหตุผลที่ว่า อนาคตยังไงก็ต้องได้ทำงานอยู่ข้างๆ เฮียอยู่ดี
“ทำไม ถ้าไม่อยากไปเฮียก็ไม่บังคับ”
“เปล่าค่ะ แค่กลัวเกะกะเฉยๆ” คนตัวสูงยิ้มบางๆ ให้ฉันก่อนจะเอื้อมมือมาจับมือฉันให้ออกเดินไปยังรถลีมูซีนที่จอดรออยู่หน้าโรงแรม โดยมีพี่ฉลามกับพี่ภูเขายืนรออยู่ เราออกเดินทางมาโรงแรมอีกที่หนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก มาถึงพร้อมๆ กับคุณชิมูระ นักลงทุนที่จะมาคุยธุรกิจกับเฮียแบล็คเบิร์นวันนี้
ฉันแอบตื่นเต้นเหมือนกันนะเนี่ย เพราะถือว่านี่เป็นการนั่งฟังการเจรจาของนักลงทุนครั้งแรก ท่ามกลางสายตาของบอดี้การ์ดของคุณชิมูระ และกลุ่มลูกน้องมาเฟียที่ยืนเรียงกันให้พรึบ ยังกะจะมีผู้ก่อนกา
