อ้าปากออกซะ

1024 คำ

        เธอเม้มปากแล้วหันหนี เขาจับมันไว้แล้วบีบบังคับให้เธออ้าออก           “ เห็นแก่ตัวนี่ ”           “ เห็นแก่ตัวอะไรของคุณ ”           “ คิดจะแตกฝ่ายเดียว จะไม่ให้พี่แตกเลยหรือไง ”           “ ฉะ.. ฉันไม่ได้.. คุณ.. บังคับ.. ” เจ้าหล่อนตะกุกตะกักตอบหน้าแดง นั่นทำให้เขาหัวเราะร่วน           “ บังคับแล้วไง สุดท้ายหนูก็แอ่นโหนกให้พี่ลงลิ้นแล้วแตกคาปากพี่อยู่ดี อย่าเรื่องมากนักเลยหนู ใกล้ได้เวลาแล้วถ้าเกิดเจ้าบ่าวขึ้นมาตามด้วยตัวเอง มันจะเป็นยังไงน้า ” เธอเงยหน้าสบตาเขาด้วยสีหน้าประหวั่นพรั่นพรึง           “ คุณทำแบบนี้ทำไมคะ คุณไม่ควรจะทำแบบนี้เลย คุณกรินทร์เป็นน้องชายคุณนะ ” อีกฝ่ายยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ           “ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน ก็อ้าปากออกแล้วโม้กให้พี่แตก เลือกเอานะ จะทำให้พี่แตกด้วยปาก หรือจะทำให้แตกด้วยรูอื่น ” เขาตอบไม่ตรงคำถาม พลางหลุบตาต่ำลงมองตรงกลางหว่างขาของเจ้าห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม