แต่ศรุจไม่ได้ฟื้นทันทีที่คนทั้งหมดไปถึง ถึงแม้จะไม่มีส่วนใดแตกหักเสียหาย แต่การโดนเตะต่อยกระทืบโดยไม่ปัดป้องก็ทำให้บอบช้ำภายใน ภายนอกปูดบวม ใบหน้าหล่อเหลานั้นดูไม่ได้ ทั้งฟกช้ำ เลือดกำเดาไหล กว่าเขาจะฟื้นก็เป็นเวลาบ่ายสาม พยาบาลพิเศษรีบแจ้งกรินทร์กับมารดาทันที กรินทร์เองก็โทรตามหมอปัดด้วย ซึ่งแรกนั้นเธอปฏิเสธ
“ ปัดเป็นคนนอก มันคงจะดูไม่ดีถ้าปัดไปนั่งฟังด้วย ”
“ ไม่หรอก ปัดไม่ได้เป็นคนนอกสำหรับเรา ” นั่นทำให้หมอปัดต้องมานั่งจุ้มปุ๊กข้างเตียงของศรุจด้วยในเวลานี้
“ ผมขอโทษครับคุณน้าการุณย์ พี่ขอโทษนะกรินทร์ ” คนเจ็บสะบักสะบอมบนเตียงเอ่ยขึ้นทันทีที่ลืมตามาเห็นคนข้างเตียง
“ เอาล่ะ ๆ ไม่ต้องขอโทษขอโพยให้มากความหรอก ตารุจ ไหนเล่ามาสิ ว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไงระหว่างแกกับหนูดาวเนี่ย ”
ศรุจนิ่งไปชั่วอึดใจก่อนจะพรั่งพรูทุกเรื่องราวออกม
