เธอจับมือเขาที่ใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัวเธออยู่ เรือนร่างบางแดงจัดด้วยความขัดเขิน
คุณธรรมส่ายหน้าไปมาแล้วกดร่างบางที่ดิ้นขลุกขลักอย่างอ่อนแรงนอนที่กลางเตียง
“นอนกอดกันแบบนี้สิจะได้หายหนาว หนาวเนื้อห่มเนื้อ เดี๋ยวจะอุ่นไปเอง อุ่นกว่าใส่เสื้อผ้าอีกนะ ไม่เชื่อลองดูสิ” เขากระซิบกอดรัดร่างบางแนบอก ตวัดผ้าห่มมาห่มจนถึงคอ “นอนได้แล้ว ไม่ง่วงหรือไง เดี๋ยวสำเร็จโทษทั้งคืนเลย”
ภัทรวนันต์รีบหลับตาซุกหน้าที่อกกว้าง ปากขมุบขมิบค่อนขอดเขาอยู่ในใจ ที่ไม่ได้นอนเพราะเขาไม่ใช่หรือ
“นินทาพี่อยู่ในใจใช่ไหม หือ... อย่านึกว่าไม่รู้นะ ถ้านินทาอีกพี่จะจูบให้”
“อุ๊ย!” สาวน้อยรีบหลับตาปี๋ ซุกหน้าหาอ้อมแขนของเขามากขึ้น คนอะไรวางอำนาจบาตรใหญ่ที่สุด แต่ยิ่งซุกอะไรๆ ในร่างกายของเธอยิ่งแนบชิดกับเขาเข้าไปอีก
และสิ่งที่เขาพูดก็เป็นจริง เมื่อร่างกายของเธอรู้สึกอุ่นจนร้อนขึ้นมาเพียงเวลาไม่นาน ดูเหมือนจะร้อนตลอดคืน ร้อนระอุจน
