ภัทรวนันต์ส่ายหน้าปฏิเสธท่าเดียว แต่ต้องหยุดเมื่อเจอประโยคหนึ่งของเขาเข้า
“พี่ชอบเธอนะ” เมื่อตั้งสติได้ เธอได้แต่นอนนิ่ง เขาคงแค่ชอบให้เธอยอมเขาง่ายๆ เหมือนผู้หญิงใจง่ายแล้วย่ำยีเอาตามแต่ใจ
“เธอไม่ชอบพี่บ้างเลยเหรอ” คำถามต่อไปทำให้ภัทรวนันต์หลบสายตา ทำไมจะไม่ชอบล่ะ แต่เขากำลังจะแต่งงาน แล้วมายุ่งกับเธอทำไม
“พี่ชอบเธอจริงๆ ไม่ใช่ชอบเฉพาะเวลานี้ ไม่ใช่ชอบเพราะต้องการพูดให้ตายใจ”
เด็กสาวกะพริบตาปริบๆ เธอกำลังลังเลอะไรกันนะ ลังเลไม่เชื่อว่าเขาพูดความจริง หรือลังเลที่จะตกเป็นของเขา
“อ๊ะ! อ๊า...” ในจังหวะที่เธอกำลังครุ่นคิด แก่นชายกดเข้าหาซอกกายสาวสด หยิบหมอนข้างมารองที่แก้มก้นงอนๆ ของสาวน้อย
“ซี้ด...” ทั้งสองเผลอซี้ดปากพร้อมกันเมื่อเขาสามารถกดกายแทรกลึกเข้าไปจนสุดเส้นทางรัก จนเยื่อดอกรักขาดสะบั้นลงในวินาทีนั้น คุณธรรมกระชากขาเพรียวทั้งสองที่อ่อนแรงขึ้นพาดบ่า ยิ่งลึกยิ่งเสียวซ่าน ยิ่งขยับ
