ประตูถูกปิดลง แต่ความอยากรู้อยากเห็นของเธอไม่ได้ปิดลงไปด้วย ภัทรวนันต์ใจสั่นระรัวค่อยๆ แนบหูกับประตูห้องน้ำ เสียงแปลกๆ และเสียงคำรามครางหนัก ลมหายใจหอบรุนแรงทำให้เธอขมวดคิ้ว ก่อนจะหน้าแดง คาดเดาไม่ออกว่าเขาทำอะไรอยู่ แต่มันคงเป็นสิ่งที่น่าอายเหมือนที่เธอถูกกระทำอย่างแน่นอน
คุณธรรมช่วยตัวเองอีกครั้ง เมื่อสักครู่เขายังอัดอั้นในกายไม่หาย เสียงเข้มสบถอย่างร้าวราน นึกถึงร่างสาวแล้วขยับมือกับแก่นกายชายเพื่อปลดปล่อยอีกครั้งให้คลายจากความทรมานที่เป็นอยู่
“ว้าย!” ภัทรวนันต์สะดุ้งเมื่อประตูห้องน้ำถูกเปิดออก เธอผวาถอยหลังไปหลายก้าว
“ทำอะไร” คุณธรรมแกล้งถามเสียงดุ หน้าหล่อเหลาแดงก่ำอย่างห้ามไม่อยู่ ยัยเด็กบ้านี่จะรู้หรือเปล่าว่าเขาทำอะไรอยู่ในห้องน้ำ ถ้าเธอรู้ว่าเขาช่วยตัวเองจะน่าอายแค่ไหนกัน
“ปะ... เปล่าค่ะ”
“โกหก” เขาเข้าประชิดตัว กอดรัดเอาไว้แนบอก จ้องตาคาดคั้น ภัทรวนันต์หลบสายตาก้มหน้างุด
“ค
