แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำพูดปลอบที่อ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ
“ช่วยหน่อย ไม่ไหวแล้ว จะไม่รังแกอีก ให้นอนหลับสบายจนกว่าจะลุกอ่านหนังสือ” เขาลูบศีรษะเธอไปมาคล้ายให้เธอสงบลง หญิงสาวหลับตาปี๋ทำตามที่เขาต้องการด้วยความอับอาย “ลืมตาสิพัด ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก” น้ำเสียงอ่อนโยนทำให้ภัทรวนันต์ลืมตามองปริบๆ “อย่าให้ฟันถูกพี่นะ” เขาสอนให้เธอดูดกลืนเขาอย่างที่ผู้หญิงควรปรนนิบัติผู้ชาย
หญิงสาวมองใบหน้าเหยเก ลำคอที่ปูดโปนด้วยเส้นเลือดเกร็งค้างพร้อมกับเสียงคำรามที่หนักหน่วง เขาจับมือเธอไปวางที่ความแข็งกร้าวให้เธอขยับมือตลอดความยาว เธอทำตามตาปริบๆ รู้สึกแปลกๆ กับการสัมผัสแนบชิดกันและกัน เขาเคล้นคลึงทรวงอกอิ่ม สะกิดยอดอกอย่างเพลิดเพลิน ขณะที่ขยับสะโพกป้อนเนื้อกายชายในโพรงปากร้อนของเด็กสาว
หัวสมองน้อยๆ หมุนติ้วๆ ทำตามการชักนำของชายหนุ่มด้วยความไร้เดียงสา คุณธรรมขยับสะโพกสอบเข้าออกในโพรงปากฉ่ำชื้นอันอุดม
