แต่งเร็วก็ดีสิ ท่านคิดในใจ ไม่คิดว่าบุตรชายจะใจร้อนขนาดนี้
“งั้นฉันคงต้องหาฤกษ์เร็วๆ สินะ แกจะได้ทำงานสักที” คุณากรดักคอลูกชาย ก่อนหันมาเลิกคิ้วถามหน้านิ่ง คุณธรรมตีหน้านิ่งกลับไปอย่างมีฟอร์ม ก่อนตอบคล้ายๆ กับว่าไม่ได้สลักสำคัญอะไร
“แล้วแต่พ่อเถอะครับ ผมน่ะอะไรก็ได้”
บ๊ะ! ไอ้ลูกคนนี้ มันเกิดจะมาอะไรก็ได้ ไม่เรื่องมากอะไรตอนนี้ ทีเมื่อก่อนโมโหหนีไปเรียนต่อ แต่คุณากรก็ไม่พูดออกมาว่าตนคิดอะไร แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เขาเอง... รักและเอ็นดูภัทรวนันต์มาก อยากได้มาเป็นลูกสาวนานแล้ว คุณธรรมเองจะต้องรักเด็กสาวที่แสนดีและขยันคนนี้แน่นอน เขาคิดเช่นนั้น
“พ่อจะถามผมแค่นี้เหรอครับ” คุณธรรมเอ่ยถามบิดา ในใจกำลังร้อนรนคิดไปถึงว่าที่เจ้าสาวกับเด็กในบ้าน แต่สีหน้าที่แสดงออกยังเฉยเมยเหมือนไม่ได้รีบร้อนกังวลดั่งจิตใจ
“แม่แกคงหาฤกษ์หายามได้เร็วๆ นี้ แล้วถ้าฤกษ์แกปีหน้า แกไม่ต้องทำงานทำการเลยหรือไง” คุณากรถามกล
