“ขอบคุณค่ะ ไม่เป็นอะไรค่ะ” ชญาณิศาลูบมือไปตามแผงอกแกร่ง ช้อนสายตาขึ้นมองอย่างยั่วเย้า ริมฝีปากเผยอแล้วแลบลิ้นสีแดงๆ ออกมาเลียกลีบปากสวยได้รูป ปฐพีถึงกับกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผากเหมือนขาดน้ำกะทันหัน อยากจะก้มลงไปจูบปากสวยให้สมใจ แต่เพราะเสียงของคนงานทำให้เขาต้องผละจากเธออย่างแสนเสียดายยิ่งนัก
เธอทิ้งสายตามายังเขา ก่อนเดินจากไป รูปร่างและสัดส่วน รวมถึงกลิ่นหอมที่ทำให้กายหนุ่มรุ่มร้อน เขาจะต้องหาทางสานสัมพันธ์กับเธอต่อให้จงได้
ว่าที่ (เจ้าสาว) ที่แสนหวาน
คุณธรรมกวาดตามองร่างเล็กบอบบางที่นั่งแปรงผมอยู่หน้ากระจก หญิงสาวชะงักมือ เบิกตากว้างเมื่อเห็นคุณธรรมยืนอยู่ด้านหลัง เธอทำท่าจะลุกหนี แต่ถูกอ้อมแขนแกร่งกอดเอาไว้แนบอก
“พี่คุณ เข้ามาได้ยังไง ปล่อยพัดเดี๋ยวนี้นะ”
“ว้าย!!!” เขากระชากเธอเข้าไปหาท่าทีคุกคามหยามเหยียดนั้นทำเธอหน้าแดงก่ำ
“หยาบคายที่สุด พี่คุณกำลังดูถูกพัด”
“ฉันบอกว่าอย่าไปอี
