เธอและลูกจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก
“หนูพัดคงได้ยินแล้วนะ ออกมาได้แล้ว” คำพูดของคุณากรทำให้ภัทรวนันต์สะดุ้ง
“คุณลุงเอ่อ... เห็นหนูด้วยเหรอคะ” เธอไม่คิดว่าคุณากรจะตาไวขนาดนี้
“เห็นนานแล้ว เลยอยากให้หนูได้รู้ความรู้สึกของเจ้าคุณมัน แต่หากมันยังปากไม่ดี พูดหมาๆ อีก ลุงคงช่วยไม่ได้ ปรับความเข้าใจกันซะ มีหลายเรื่องที่หนูเข้าใจผิดอยู่ คนเรารักกันอย่าเอาแต่ทิฐิ หันหน้าเข้าหากัน พูดคุยกัน ความเข้าใจจะเกิดขึ้น” คุณากรพูดอย่างปรานี
“พ่อ” คุณธรรมเสียงดังกลบเกลื่อน ใบหน้าแดงก่ำ คราแรกคิดว่าเป็นแผนการของพ่อเลยนึกฉุนจัด แต่เพราะประโยคถัดมาทำให้รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของพ่อ ท่านกำลังช่วยให้เขาปรับความเข้าใจกับภัทรวนันต์ได้เร็วขึ้น เขายังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไง ได้แต่ใช้กำลังที่เหนือกว่ากักเธอเอาไว้ รวมถึงคิดจนสมองแทบแตกว่าจะง้อเมียอย่างไรดี ก็ยังคิดไม่ออก ที่คิดออกคือจับปล้ำทำให้ท้องโย้ไว้ก่อนแล้วค่อยผูกม
