มองตากันอย่างเจ้าเล่ห์ และจะต้องเล่าวีรกรรมที่เอาคืนบิดาให้ฟัง ซึ่งก็จะถูกมารดาเอ็ดเอาทุกครั้ง แต่ทั้งสองแอบเห็นท่านอมยิ้มขำเลยอยากเอาคืนให้อย่างสาสม
“อุ๊ย! คุณพ่อ พลอยขอโทษค่ะ” ภัคจิราเดินไปหลบหลังพี่ชาย กลัวบิดาจะโกรธเอา คุณธรรมเองอยากจะตำหนิลูก แต่พอเห็นแววตาไร้เดียงสาแถมยังสำนึกผิดและหวาดกลัวเขา หน้าตึงๆ ดุๆ ก็คลายลง
“ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้อาบน้ำได้แล้ว” เสียงเข้มๆ ของคนเป็นพ่อทำให้เด็กๆ ยอมให้พ่อถูสบู่ให้ทั่วตัวและอาบน้ำในที่สุด เด็กแสบทั้งสองสบตากันยิ้มๆ ยอมทำตามอย่างว่าง่าย
คุณธรรมยิ้มออกเมื่อจัดการกับลูกลิงสองตัวได้สำเร็จ ก่อนจะฉุกใจคิดขึ้นมาว่าเมื่อก่อนภัทรวนันต์คงต้องอาบน้ำให้เสือแสบทั้งสองทุกวันเป็นแน่ แค่คิดเขาก็เหนื่อยแทน เธอช่างอดทนอย่างที่สุดจริงๆ
หลังออกจากห้องน้ำ คุณธรรมก็หัวหมุนอีกรอบเมื่อต้องจัดการให้เจ้าแสบทั้งสองเช็ดตัวและใส่เสื้อผ้า กว่าจะสวมเสื้อผ้าได้เล่นเอาหอบแฮกๆ
