“พี่คุณไม่เบื่อบ้างเหรอคะ ทุกวันเลย” ภัทรวนันต์ซบที่หน้าอกแกร่งอย่างขัดเขิน เธอต้องใช้คำว่าทุกวัน เพราะรวมทั้งกลางวันและกลางคืน พูดแล้วก็ให้อายนักกับความต้องการที่มากล้นของเขา
“ถ้าเบื่อจะมาหรือไง หือ...” เขาเชยคางมนให้แหงนขึ้นสบตา “ไปอาบน้ำกันก่อน คืนนี้พักการอ่านหนังสือบ้างนะ เห็นแล้วเหนื่อยแทน อ่านทุกคืน”
“พัดเหนื่อยไม่ใช่เพราะอ่านหนังสือหรอกค่ะ เหนื่อยเพราะพี่คุณต่างหาก” เธอยอมคล้องแขนกับคอหนา ซุกหน้าที่อกกว้างให้เขาพาเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย
เสียงผนังห้องน้ำถูกกระทบกระแทกดังเป็นจังหวะตามแรงโยกกายของคุณธรรม ภัทรวนันต์ครางรับเสียงกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน มือหนาทั้งสองกอบกุมยกขาเพรียวขึ้นอุ้ม เธอโอบรัดเขาทั้งแขนทั้งขา ยอมให้พาเดินไปวางที่เคาน์เตอร์หน้ากระจก
“พี่คุณ อื้อ...” ศีรษะเล็กพิงไปกับกระจกเงาด้านหลัง ขาขาวถูกยกขึ้นสูง พร้อมร่างแกร่งที่แทรกกายเข้าไปหา กดความแข็งแกร่งเข้าไปกระแทกก
