ยิ่งประโยคของเขาทำให้ภัทรวนันต์ต้องแขม่วหน้าท้องด้วยความวาบหวาม
“คนบ้า ใครบอกว่าพัดน้อยใจกันล่ะคะ” เธอทุบอกเขาด้วยความหมั่นไส้ คุณธรรมทำเสียงเล็กเสียงน้อย หัวเราะชอบใจที่เห็นใบหน้างอของเด็กสาว
“แล้วทำไมไม่พูดล่ะ ใครจะไปรู้ เห็นเงียบกริบ” เขายังล้อเลียน
“อื้อ...” ภัทรวนันต์ครางหน้าแดงเมื่อเขากดกายแทรกลึกลงมาหาเนื่องด้วยเธอไม่ตอบคำถาม
“ไม่ยอมพูด ต้องลงโทษให้หนัก จะรักให้ขาดใจเลย”
“ใจร้ายจัง” คนขี้อายใช้กำปั้นทุบเข้าให้เมื่อได้ยินว่าเขาจะรักเธอให้ขาดใจ
ริมฝีปากร้อนบดจูบเรียวปากจิ้มลิ้มช่างพ้อ มือหนานวดเคล้นทรวงอกอิ่มจนกายสาวหวิวไหว ก่อนจะค่อยๆ ถอดชุดนอนบางเบาที่เขาซื้อให้เองกับมือออกจากกายบาง
ร่างสาวแข็งขืนอย่างมีเชิง แม้จะสยิวเพียงใดก็ตาม แต่มีหรือคนที่อยากเขมือบเคี้ยวขย้ำลูกกวางน้อยแสนหวานจะยอมให้เธอหลุดมือจากกรงพิศวาสไปได้ แล้วลิ้นหนุ่มก็ดูดรวบตวัดไล้จะงอยสวาทอย่างบ้าคลั่ง กายสาวเ
