[ต่อจากตอนที่แล้ว]
"กินยาเสร็จแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวใหม่ เสี่ยจะพาหนูไปที่บริษัท" อาคินเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบ
"ไปทำไม?" เธอทำหน้างงแปลกใจ
"อ้าว ก็เสี่ยซื้อตัวหนูมาตั้งเยอะแยะจะให้มาอยู่เฉยๆคงไม่ได้หรอก หนูต้องมาทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเสี่ยด้วย เข้าใจไหม"
เขาสั่งเป็นผู้เผด็จการเธอทุกอย่าง ก็แหงแหละ ในเมื่อเขาเป็นเจ้าชีวิตของเธอ จะทำอะไรก็ได้
"ก็ดีเหมือนกันนะคะเสี่ย ยิ่งหนูชลได้ทำงานกับเสี่ยได้เร็วแค่ไหนยิ่งได้เรียนรู้งานจากเสี่ยมากขึ้นยังไงล่ะค่ะ"
ชลธิชาแกล้งพูดหวานเอาอกเอาใจเขาเพื่อความอยู่รอดและอิสระของเธอที่อยู่ไม่ไกลเอื้อม เสี่ยนี้แพ้ลูกอ้อนของเด็กเอ๊าะๆ อย่างเธอยิ่งไปได้สวย
"รีบแต่งตัวล่ะ เสี่ยจะลงไปรออยู่ด้านบ้าน ให้เวลาไม่เกิน15นาที ทุกอย่างต้องเรียบร้อย"
เขาแอบแปลกใจว่าทำไมม้าพยศดื้อตัวนี้ถึงได้เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ก็ดีเขาจะได้สบายใจลงหน่อย
"รับทราบค่ะเสี่ยคิน
