บทที่8 สก๊อยยังต้องเรียกว่าแม่

1461 คำ

"คิน! ผู้หญิงคนนี้มันเป็นใคร?!" หญิงสาวร่างโปร่งสูงแต่งตัวเป็นผู้หญิงที่ทันสมัย แต่สำหรับชลธิชา มันดูจืดชืดสิ้นดี "ต๊ายตาย นี่ใครเหรอคะเสี่ย ทำไมดูแต่งตัวเชยๆจัง" ชลธิชาหัวเราะเยาะเย้ยใส่ผู้หญิงที่มาใหม่พร้อมเกาะแขนเขาแน่นกว่าเดิม "นี่แก!" มิตาโกรธจนตัวสั่นที่ผู้หญิงต่ำต้อยมาด่าเธอซึ่งๆหน้า แบบนี้เธอจะยอมได้ยังไง! "หยุดพอกันทั้งคู่!" เสียงเข้มใหญ่ตวาดสั่งประโยคเดียวทำเอาสองสาวที่ปะทะอารมณ์เดือดด้วยสายตาจึงต้องยุติลง "มิตาร้อนใจเมื่อเห็นว่าคินกล้าพาผู้หญิงคนอื่นที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้ามายังบริษัทแถมยังทำทีท่าสนใจแม่นั่นอีก แบบนี้จะไม่ให้เหล่าพนักงานของคินเข้าใจว่าอย่างไรล่ะ" "ฉันก็แค่พาเธอมาทำงานก็แค่นั้น เธอจะมาทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของฉัน เข้าใจตรงกันล่ะคุณมิตา" อาคินให้เกียรติทั้งสองคน ตำแหน่งนี้พิเศษที่เขาเพิ่งเพิ่มขึ้นมาใหม่ๆ "เข้าใจชัดเจนนะคะคุณมิตา ฉัน ชลธิชาเป็นคนพิเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม