เช้าวันต่อมาลดาวดีก็ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลคุณหญิงกอแก้วมารับเธอด้วยตัวเองพร้อมกับจารุณีพยาบาลที่เคยดูแลยายของเธอตอนท่านมีชีวิตอยู่
“แม่เลือกคุณจารุณีมาเป็นพยาบาลพิเศษให้หนูระหว่างที่พักฟื้นอยู่ที่บ้านนะจ๊ะเห็นว่าเคยดูแลคุณยายชื่นมาก่อนคงจะคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว”
“ลดาขอบคุณคุณแม่มากนะคะที่กรุณาต่อลดามากขนาดนี้ลดาไม่รู้จะตอบแทนอย่างไร”
“แม่สิจ๊ะที่ต้องขอบคุณที่ลดาให้โอกาสแม่ได้ไถ่โทษที่ลูกชายแม่ทำไม่ดีกับหนู” เมื่อเห็นว่าลดาวดีหน้าจ๋อยไปเมื่อท่านเอ่ยถึงลูกชายคุณหญิงกอแก้วจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง
“โอเค เดี๋ยวเราไปกันเถอะจ้ะคนขับรถมารอแล้ว” จารุณีเดินเข้ามาประคองเธอนั่งบนรถเข็นแล้วเข็นไปยังลานจอดรถ ใช้เวลาไม่นานคนขับรถก็พาเธอมาถึงบ้านหลังจากเข้ามานั่งพักภายในบ้านและตรวจดูความเรียบร้อยจนพอใจคุณหญิงกอแก้วก็ขอตัวกลับ ก่อนจะกลับยังมิวายย้ำแล้วย้ำอีกให้คุณจารุณีดูแลเธอให้ดีและหากมีอะไรก็โทรหาไ
