หลังจากเก็บของเรียบร้อยเธอและยายก็นั่งรอคนของ ธีรภัทร ซึ่งเขาโทรมาบอกแล้วว่าวันนี้ติดประชุมไม่สามารถมาด้วยตนเองได้จึงส่งคนสนิททั้งสองมารับเธอกับผู้เป็นยายไปส่งที่บ้าน แม้เธอจะยืนยันว่าสามารถนั่งแท็กซี่กลับเองได้แต่เขายืนกรานไม่ยอมให้เธอกลับเองเด็ดขาดและกำชับว่าให้รอคนของเขาเท่านั้น เธอจึงต้องตามใจคนเอาแต่ใจอย่างเขาเพราะไม่อยากมีปัญหา นี่คือสิ่งหนึ่งที่เธอเรียนรู้ได้จากการคบหากับเขามาสักพักนั่นคือธีรภัทรเป็นคนเอาแต่ใจอย่างร้ายกาจ ไม่ชอบให้ใครทำอะไรขัดใจ อยากได้อะไรเป็นต้องได้จนเธออ่อนใจในบางครั้ง เสียงเคาะประตูทำให้ลดาวดีขยับลุกขึ้นเตรียมตัวเพราะรู้ว่าต้องเป็นคนของเขามาถึงแล้วแน่ๆ กิตติและวีระสองคนสนิทของธีรภัทรเปิดประตูเข้ามากล่าวทักทายเธอและยายเล็กน้อยก่อนจะช่วยขนสัมภาระลงไปยังลานจอดรถและขับพาเธอกับยายมาส่งที่บ้าน
“ขอบคุณคุณกิตติและคุณวีระมากนะคะที่มาส่ง” ลดาวดีกล่าวขอบคุณบุรุษทั้
