เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องลดาวดีก็พบว่ายายของเธอตื่นแล้วและมีเพียงเพื่อนสนิทของเธอเท่านั้นที่เฝ้าอยู่ หญิงสาวมองหาเอกวุฒิแต่ไม่พบจึงมองหน้าเจนิตาเป็นเชิงถามเพราะไม่อยากถามออกมาตรงๆ ให้คนข้างๆ เก็บเอามาค่อนขอดเธอได้อีก
“พี่เอกกลับไปแล้วล่ะลดา เห็นว่าต้องเตรียมตัวไปเล่นดนตรีที่ผับนะ” ลดาวดีพยักหน้ารับรู้
“เดี๋ยวเจนก็จะกลับแล้วเหมือนกัน ต้องไปทำงานต่อ หายไวๆ นะคะคุณยาย” เจนิตาหันไปบอกคนป่วยที่ยิ้มให้อยู่บนเตียง
“ขอบใจมากนะจ๊ะหนูเจนที่มาเยี่ยมยาย”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูเต็มใจ ยายชื่นสุดที่รักของลดาป่วยทั้งทีเจนจะไม่มาเยี่ยมได้ไงคะ หนูลาล่ะค่ะ” เจนิตายกมือไหว้หญิงชราแล้วหันไปบอกลาเพื่อนสนิทกับคนรักก่อนจะเปิดประตูออกไป
“สวัสดีครับคุณยาย” ธีรภัทรยกมือไหว้อย่างนอบน้อม หญิงชรายกมือรับไหว้
“ลดาบอกผมว่าอีกไม่กี่วันคุณยายก็จะได้กลับบ้านแล้วนะครับ”
“ก็ดีเหมือนกัน ยายอยากกลับบ้านจะแย่อยู่แล้ว อยู่นี่น
