ตอนที่ 7 ท้าทายระบบ NC18+

1783 คำ
ตอนที่ 7 ท้าทายระบบ ช่วงเวลาหลังเที่ยงคืน การจราจรบนถนนสายนั้นไม่ได้พลุกพล่าน ริมทาง ซึ่งด้านข้างฝั่งซ้ายมือเป็นรั้วของสังกะสีของโครงการที่กำลังก่อสร้างปิดทึบ หน้ารถหรูมีบอดี้การ์ดสองคนยืนหันหลังให้ เช่นเดียวกับด้านข้างฝั่งขวาที่มีคนหน้าโหด มายืนเอามือไพล่หลังกำบังสิ่งที่เกิดขึ้นด้านในตัวรถ ป้องกันไม่ให้ใครสามารถมองเห็น รถเก๋งสีดำบอดี้การ์ดสำหรับมีหน้าที่ติดตามคุ้มกันทายาทเจ้าสัวใหญ่ แล่นเข้ามาจอดต่อท้ายเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้าใกล้เจ้านายตัวเอง “คุณลุงขา คิดถึงหนูรินทร์มั้ยคะ” นารินทร์เหวี่ยงตัวเองให้กลับขึ้นมานั่งตรง ขาคร่อมกางบด จงใจให้ส่วนแฉะกลางเป้ากางเกงในสุด สัมผัสท่อนแข็งใหญ่ของธันวา “คิดถึงสิ คิดถึงมากด้วย” หน้าโน้มเอียงลงไปจูบไซ้ซอกคอขาวอย่างโหยหา ธันวาเองไม่รู้จริง ๆ ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้หลงใหลเสน่หาสาวเปรี้ยวคนนี้นัก ตลอดสามสิบแปดปีที่ผ่านมา ไม่มีเลยสักครั้งที่คนอย่างนายธันวาจะลุกลี้ลุกลนกระวนกระวายออกมา ตามคำเรียกหาของสาวคนใดคนหนึ่ง ตรงกันข้าม มีแต่สาว ๆ พวกนั้นที่พยายามสร้างสถานการณ์เพื่อเข้าหาตนมาตลอด “หนูรินทร์ก็คิดถึงคุณลุง” นิ้วเรียวประดับเล็บเจลลายใหม่แตะลงไปบนปลายจมูกโด่ง “เธอนี่ ร้ายนักนะ” ธันวาอ้าปากกัดนิ้วซนนั้นอย่างรู้เท่าทันมารยาร้อยเล่ห์ของนารินทร์ “คุณลุงคะ” “ว่าไง” “หนูรินทร์ใส่ชุดนี้สวยมั้ยคะ” มือลูบรูดลงไปบนเนินอกทรงภูเขาไฟใหญ่โต “สวย...สวยมาก” ธันวาก้มลงซุกใบหน้าไถลงไปบนหน้าอกชิด ลิ้นสากพยายามสอดตวัดลงไปเลียตามซอกเนื้อผ้า ลิ้นแกร่งเป็นงานตวัดดึงเอาแผ่นซิลิโคน สำหรับปิดจุกนมของนารินทร์ออกมา ถุยทิ้งลงไปบนพรมปูพื้นรถ “อ๊า...คุณลุงขา เสียวจังเลย” มือฉีกดึงชุดเดรสแบบเกาะอกสีดำรัดรูป ปลดปล่อยให้ร่างกายทุกส่วนภายใต้เนื้อผ้านั้นได้มีอิสระ ธันวาเหลือบหางตาออกไปมองแผ่นหลังลูกน้องคนสนิทที่ขยับมายืนปิดบังกระจกรถให้ จากนั้นก้มลงไปอ้าปากงับยอดอกอวบอัด ฟัดมันอย่างหื่นกระหาย มือไม้คนเมาพุ่งเป้าลงไปยังเบื้องล่าง ปลดแกะปราการทุกอย่าง อันปกป้องท่อนเนื้อแข็งเป็นตอนั้นเอาไว้ “ว้าว คุณลุงคิดถึงหนูรินทร์มากจริง ๆ ด้วย” นารินทร์ขยับมือรูดไปตามความยาวของสิ่งที่อยู่ในมือ “หนูรินทร์ อยากดูดมันมั้ยคะ” ธันวาถลกเอวกางเกงลงต่ำ ควักเอาลำเนื้อยาวออกมานั่งรูดไปมา “อยากยิ่งกว่าดูดอีกค่ะ” สาวสวยโน้มใบหน้าลงไป กลีบปากแดงนุ่มหยุ่นครอบอมส่วนคอหยักนุ่มลื่น ออกแรงดูดมันจนเกิดเสียงดัง ปลายลิ้นแหลมแหย่แยงแทงกดลงไปยังรูเล็ก ๆ ตรงจุดกึ่งกลาง เลียลิ้มชิมน้ำรสชาติหวานปะแล่มที่ไหลเยิ้มออกมาจากเจ้ามังกรยักษ์ตาเดียว ไม่นานนารินทร์จึงยอมปล่อยให้แท่งร้อนอุ่นยาว ผลุบหายเข้าไปในโพรงปาก กระพุ้งแก้มออกแรงดูดหนัก ๆ จนธันวาถึงกับหลุดปากเผลอครางออกมา “คุณลุงชอบให้หนูรินทร์ดูดมั้ยคะ” “ชอบสิ....ชอบมากเลย ดูดอีกสิ อมเข้าไปลึก ๆ เลย” สะโพกแน่นเด้งลอยขึ้นมาจากเบาะรถ โก่งกระดกอัดของแข็งเป็นแท่งยาว ๆ เข้าไปในปากชื้น มือหยาบล้วงลงไปขยำกำอกนิ่มด้วยความมันมือ “คุณลุงขา” “ขา” “เลียให้หนูรินทร์ บ้างสิคะ” เท้าสองข้างตวัดพาดขึ้นไปเหนี่ยวไว้บนพนักพักคอของเบาะนั่ง จากนั้นมือเหนี่ยวเกาะมือจับด้านข้างเหนือประตูรถ สะโพกยกแอ่นเนินสามเหลี่ยมฉ่ำ กระแทกมันขึ้นไปหาลิ้นของธันวา “เลียตรงนี้ค่ะ คุณลุงดูสิคะมันแฉะหมดแล้ว” มือว่างข้างหนึ่งดึงเป้ากางเกงในหลบไปด้านข้าง แหวกเปิดทางเผยร่องน้ำฉ่ำเห็นเมือกใส ๆ ไหลเยิ้มจนเต็มรู “ตรงนี้เหรอคะ” ลิ้นเกร็งสอดเข้าไปยังส่วนกลาง จากนั้นสะบัดมันเลียทุกอย่างที่เมียเด็กสั่ง “อ๊า คุณลุงขา ลิ้นดีจังเลย” “แต่.....ของลุงดีกว่านะคะ แทงเข้าไปลึก ๆ กระแทกเข้าไปแรง ๆ หนูรินทร์ชอบไม่ใช่เหรอคะ” “ไอ้นี่ของคุณลุงนะเหรอคะ” สองเท้าเลื่อนลงมาวางเหยียบบนเบาะนั่ง มือควานลงไปรูดลำเนื้อขนาดยาวใต้หว่างขา มือปล่อยจากสิ่งที่เมื่อครู่ตัวเองยึดเกาะ แล้วประคองใบหน้าหล่อคมคายดึงเข้ามาประกบปากจูบ “ใช่ ไอ้นี่แหละ” “ใหญ่จังเลย” “หนูรินทร์ ชอบมั้ยครับ” “ชอบค่ะ หนูรินทร์ชอบเวลาที่มันมุดเข้าไปอยู่ในนี้” นารินทร์ขยับร่างกายแล้วค่อย ๆ ปล่อยให้ตัวเองลื่นไหลเลื่อนลงที่ต่ำ มือค้ำเกาะบ่ากว้าง ขณะที่ส่วนล่างค่อย ๆ กลืนกินธันวาเข้าไปทีละน้อย “อ๊า...เวลา....เวลามันเข้าไป....ในนี้...รู้สึกดีจังเลยค่ะ” เสียงกระเส่าขาดหายเป็นช่วง ๆ ขากางถ่างขยับจากนั้นค่อย ๆ ยกสะโพกขย่มลงไป เริ่มจากนุ่มนวลบางเบา แล้วค่อย ๆ ก้าวขึ้นไปสู่ความเร่าร้อนมากขึ้นทุกวินาที “เดี๋ยวลุงจะทำให้หนูรู้สึกดีกว่านี้อีก” คนที่เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสวมติดตัวขยับลุกขึ้นมา จับร่างขาวเปลือยอล่างฉ่างพลิกคว่ำ มือบางค้ำยันลงไปเกาะบานกระจกรถ ด้านนอกนั้นมองผ่านช่องว่างที่บอดี้การ์ดของธันวายืนกันท่าเอาไว้ยังพอมองเห็นแสงไฟของรถยนต์วิ่งไปบนถนน ธันวาจับดุ้นยาวสาวเสียบพุ่งเข้าใส่ร่องนุ่ม จากนั้นเอวสอบกระทุ้งอัดตัวเองกระแทกบั้นท้ายใหญ่ซ้ำ ๆ "อ๊า คุณลุงขา เก่งจริงเลย" "ชอบแบบนี้ใช่มั้ยคะ ชอบให้ลุงเอาแรง ๆ อย่างนี้ใช่มั้ย" "เร็วอีกค่ะ เร็วกว่านี้อีก" สาวน้อยร้องสั่งพร้อมกับเด้งสะโพกสวนทางกับธันวาเกิดเป็นเสียงเนื้อกระทบกันดั่งสนั่นหวั่นไหว "เร็วอีกเหรอ" ร่างชุ่มเหงื่อเร่งจังหวะอัดสะโพกโยกจนนารินทร์ถลาไปชิดติดกระจกรถ "เอาอีก คุณลุงเอาอีก แรงอีก...อย่างนั้นแหละค่ะ" แรงโยกสั่นรถทั้งคันจนเหล่าบอดี้การ์ดที่ยืนหันหลังอยู่นั้นยืนกลืนน้ำลายกันจนคอเหนียว เสียงร่ำ สลับร้องครวญครางส่งสัญญาณแห่งความสุข ดังทะลุกระจกทึบออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า หากแต่เจ้านายและว่าที่นายหญิงดูจะยังไม่หนำใจ จนเวลาผ่านไปนานร่วมชั่วโมงทุกอย่างจึงค่อย ๆ สงบลงได้ ภายในห้องโดยสารกลิ่นน้ำรักคาว ๆ ลอยคลุ้งอย่างชัดเจน น้ำข้นสีคล้ายนมสดหยดย้อยไหลเปรอะเปียกเต็ม ตั้งแต่บนเรือนกายลงไปจนถึงเบาะ และพรมรองพื้น “หนูรินทร์ หนูรินทร์คะ” ธันวาเอี้ยวหน้าลงไปประทับจูบเบา ๆ คนที่หนีเขาขึ้นไปเที่ยวดินแดนสวรรค์ชั้นสูงถี่ถึงสามครั้ง ร่างบางกระตุกหยึก ๆ ร่องหนึบตอดบีบ จนธันวาชักตัวเองดึงออกมาไม่ทัน ทำให้รอบสุดท้ายนั้นเขาจำต้องปล่อยน้ำรักอัดเข้าไป เพื่อไม่ให้นารินทร์อารมณ์ขาดช่วง “หนูรินทร์มีความสุขจังเลย” คนเมายื่นหน้าขึ้นมาจูบตอบจากนั้นซุกร่างเปลือยมาให้เขากอดอย่างหลวม ๆ “ลุงก็มีความสุขที่สุดเหมือนกัน” “หนูมาให้ลุงกอดแล้วนะ” “ฮึ” ธันวาเอื้อมมือลงไปค้นหากางเกงในแล้วค่อย ๆ จับมันสอด จับมันใส่กลับเข้าไปให้คนเมาอย่างเดิม ชุดเดรสตัวเล็กเละเทะเต็มไปด้วยคราบน้ำเหนียวเปียกจนแฉะ แถมซิปด้านข้างนารินทร์ยังกระชากมันจนขาดเมื่อตอนถอดมันออกรอบแรก “มันน่าตีนักเชียว” ธันวาถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกมาแล้วนำมันสวมให้กับเด็กสาว ก่อนจะจัดการดึงกางเกงขายาวของตัวเองใส่กลับมาเหมือนเดิม “ไปได้แล้ว” ข้อนิ้วใหญ่เคาะลงไปบนกระจกรถ ส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดกลับไปทำหน้าที่ “จะให้ไปส่งที่ไหนดีครับ คุณธันวา” บอดี้การ์ดพ่วงตำแหน่งคนขับรถเอ่ยถาม แต่ยังไม่กล้าหันมายังเบาะนั่งด้านหลัง “ไปคอนโดของฉัน” อ้อมแขนแข็งแกร่งแต่อ่อนโยน ประคองร่างอ่อนให้นอนลงไปหนุนตัก มือจับชายเสื้อให้คลุมลงไปปกปิดส่วนสงวนที่เหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋ว อกอิ่มนุ่มนิ่มไร้บราโอบอุ้มพยุงเนื้อ หากแต่โชคดีที่เสื้อของธันวานั้นเป็นสีเข้ม และไอ้ลุกน้องพวกนี้ก็รู้จัก รู้ใจ กันดีว่าสิ่งไหนควรมอง ไม่ควรมอง คอนโดมิเนียมหรูระดับไฮเอ็นเอ็กซ์คลูซีฟ สนนราคาแพงกว่าบ้านเดี่ยวหลายหลังรวมกัน ธันวาบรรจงวางร่างของสาวน้อยที่ผล็อยหลับสนิท ลงไปบนเตียงนอนอย่างนุ่มนวล ผ้าขนหนูชุบน้ำสะอาดบิดหมาดถูกนำมาเช็ดทำความคราบน้ำต่าง ๆ ทั้งน้ำรัก น้ำลาย เหงื่อไคล กลิ่นคาวทั้งหลายออกไปจนสะอาด จากนั้นใช้ผ้าอีกผืนพยายามเช็ดทำความสะอาดเครื่องสำอางบนหน้าสวยอย่างบรรจง “คุณลุงขา” คนเมาที่เขาคิดว่าหลับไปแล้ว ปรือตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย “ขา ว่ายังไงคะ” เสียงทุ้มตอบกลับไปอย่างนุ่มนวล “จุ๊บ หนูรินทร์มาให้คุณลุงกอดแล้วนะคะ” “ค่ะ คืนนี้ลุงกอดหนูทั้งคืนเลย” ธันวาขยับตัวลงไปเอนนอนแนบข้าง รั้งเอาร่างอันเกือบเปลือยของนารินทร์เข้ามาอยู่กลางอก “คุณลุงขา” “ขา” “ขอยืมมือหน่อย” นิ้วสอดลงไปประสานฝ่ามือหยาบของธันวา ยกขึ้นมาจูบ จากนั้นขยับใบหน้าเข้าหาแผงอกตึง อัดเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อมัดใหญ่ นารินทร์อ้าปากแลบลิ้นออกมาเลียหัวนมแข็งของธันวา ก่อนจะดูดมันแรงๆ “หนูรินทร์” “คุณลุงขา เสียวมั้ยคะ” ข้างหนึ่งดูดส่วนอีกข้างนั้นกำลังถูกปลายนิ้วซุกซนขยี้แรงจนธันวาแสบคันไปหมด “เสียวค่ะ” “ของคุณลุงแข็งหรือยังคะ” มือผละทิ้งหัวนมเล็ก ล้วงสอดลงไปควานหาของแข็งดุ้นใหญ่ ที่เต็มไม้เต็มมือกว่า “แข็งแล้วค่ะ” “อย่างนั้น เรามาเอากันต่อดีมั้ยคะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม