ตอนที่ 8 เด็กมันยั่ว NC18+
1654 คำ
ตอนที่ 8 เด็กมันยั่ว
ความเมื่อยขบ ปวดร้าวระบมกาย ตึงล้าทั้งแขน ขา บ่า ไหล่ ไปกับกิจกรรมการเล่นรักอันโลดโผนโจนทะยาน ตั้งแต่กลางดึกจนเกือบฟ้าสาง ทำให้ทั้งธันวาและนารินทร์ ทิ้งความรู้สึกทั้งหมด ให้จมดิ่งลงไปสู่การหลับใหล
ธันวาขยับตัวบิดเอวล้า แล้วหันไปยิ้มอย่างขบขันให้กับแผ่นแปะแก้ปวดที่นารินทร์แกล้งซื้อเอามาฝาก หากแต่ธันวายังไม่มีโอกาสได้ทดลองใช้สักครั้ง แต่ไม่แน่ว่าถ้าเมียเด็กเซ็กส์เร่าร้อน ยังเว้าวอนอ้อนขอให้เขากระเด้าแรง ๆ อย่างนี้บ่อย ๆ เห็นทีธันวา คงต้องได้เอามันออกมาใช้ในเร็ววัน
“ซี๊ดดดด ทำไมถึงน่าฟัดจังวะ” มือประคองส่วนโค้งมนของอกนุ่ม แม้มีผ้าห่มคลุมปกปิดเนินเนื้อไว้ แต่ภาพความงดงามขาวเนียนยังติดตราตรึงใจ อดไม่ได้ที่เขาจะก้มลงไปดูดจุกเนื้อรสชาติหวานนั้นซ้ำอีกที
“อื้อ คุณลุงทำอะไรคะ”
เจ้าของร่างเปลือยอยู่ในสภาพงัวเงีย แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายกลับตอบสนองต่อการเล้าโลมอย่างว่องไว ขายาวเรียวขยับยกแยกห่าง ถ่างขาเกี่ยวแผ่นหลังของคนที่ขยับขึ้นมานอนทับตัวเองไว้
“กินนมไงคะ” ใบหน้าคมโผล่พ้นออกมาจากใต้ผ้าห่ม เพียงแวบหนึ่งก่อนจะผลุบหายลงไปซุกไซ้ใบหน้าเคลียคลออยู่กับหน้าอกขาว
“คุณลุงอย่าแกล้งสิ หนูเสียวนะคะ”
นารินทร์อมยิ้มเงยหน้าขึ้นไปหัวเราะร่าให้กับฝ้าเพดานห้องสีขาวด้านบน ถึงปากจะปรามห้ามแกล้ง หากแต่ใบหน้ากลับแย้มยิ้มอย่างมีความสุข ปลายนิ้วสอดผ่านกลุ่มผมนุ่ม นวดคลึงกดให้ธันวาละเลงลิ้นดูดเลียต่อไป
“คุณลุงขา” นารินทร์ไถลตัวเลื่อนต่ำหายเข้าไปในโพรงผ้าห่มอุ่น ดึงเอาธันวาให้ขยับขึ้นมาประกบปากจูบร่วมกัน มือเล็กควานต่ำลงไปกอบกำแท่งเนื้อแข็งคุ้นมือ จากนั้นขยับปลอกถอกท่อนเอ็นให้แทงผ่านช่องว่างระหว่างโพรงมือ
“ยั่วลุงแต่เช้าเลยนะคะ”
“หนูรินทร์เปล่านะคะ คุณลุงเป็นคนเริ่มก่อน ดังนั้นคุณลุงก็ต้องรับผิดชอบ”
“ไม่มีปัญหา สำหรับหนูรินทร์ลุงพร้อมรับผิดชอบทุกการกระทำอยู่แล้ว”
ธันวาสลัดผ้าห่มเกะกะ ใช้ขาถีบมันออกไปให้พ้นทาง ไม่ยอมให้สิ่งใดมาเป็นอุปสรรคขัดขวางความสุข ใบหน้าเลื่อนลงไปซุกหน้าฝังจมูกยังใต้หว่างขาขาว สูดกลิ่นไอสาวน้อยจาง ๆ ปลายลิ้นขยับแลบออกมาใช้เลียเนื้อนิ่ม ขณะนิ้วสอดผ่า ผ่านร่องตรงกลางเข้าไปกระตุ้นอารมณ์ความต้องการของสาวน้อยไปพร้อมกัน
“อ๊า ทำไมมันเสียวอย่างนี้ คุณลุงขาเก่งจังเลย”
ข้อศอกบางยันร่างผงกขึ้นมาอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน นัยน์ตาหวานมองผ่านหน้าท้องราบลงไปเห็นกลุ่มผมดำมันขลับของธันวาที่กำลังหมกมุ่นดูดเลียส่วนสงวนอันนารินทร์นั้นเคยหวงแหน หากแต่เวลานี้ธันวาคือผู้ชายเพียงคนเดียวบนโลกที่เธอกล้าเปิดเผย ทุกหลืบ ทุกร่อง แม้ในซอกเล็ก ซอกน้อย นารินทร์ยอมให้ธันวาได้เข้าไปสำรวจ ตรวจลิ้มชิมรสทุกส่วนสัมผัส
“คุณลุงขา”
“จ๋า”
“อย่าอร่อยคนเดียวสิคะ เอาของคุณลุงมาให้หนูรินทร์กินบ้าง” ลิ้นสีชมพูของสาวน้อยขี้เล่น กระดกออกมาพ้นริมฝีปาก จากนั้นสะบัดมันรัว ๆ จนธันวานึกอยากเอาอะไรยัดใส่เข้าไปแล้วกระแทกแรง ๆ ให้ลิ้นบางนั้นบวมนัก เกิดมาเป็นหนุ่มใหญ่จนอายุใกล้สี่สิบ ยังไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนยั่วให้เขาแข็งจนแทบคลั่งอย่างนี้
“อยากกินของแข็งเหรอคะ” ธันวาขยับลุกขึ้นมาจับท่อนเอ็นยาวของตัวเองสะบัดมันฟาดลงไปยังกลางร่องแฉะของนารินทร์
“อยากกินของแข็ง อยากโดนของแข็ง อยากได้ของแข็ง” ฝ่าเท้านุ่มเหยียบลงไปบนแกนกายกลางตัวของธันวา จากนั้นกดน้ำหนักใช้ส่วนเว้าของอุ้งเท้าบดคลึงจนธันวาเคลิ้มเผลอครางออกมาด้วยความพอใจ
“เดี๋ยวได้โดนแน่ค่ะ ไม่ต้องห่วง...”
ขายาวตวัดข้ามหัวของนารินทร์ ยันมันขึ้นไปเหยียบบนผนังห้องเหนือเตียงนอนด้านบน ท่อนแขนอันแข็งแกร่งอย่างคนฝึกกล้ามเนื้อมาดียันพื้นเตียงราวกับธันวากำลังจะออกกำลังกายในท่าวิดพื้น หากแต่ปากยื่นก้มลงไปสะบัดปลายลิ้นเลียใส่กลับเนื้อส่วนบางสองข้างของนารินทร์
“ว้าวววว มันต้องอย่างนี้สิ” ดวงตาเป็นประกายเจิดจรัสเมื่อคนมากอายุกว่านำของอร่อยมาเสิร์ฟให้ถึงปาก นารินทร์เบิกตากว้างอ้าปากเงยหน้าขึ้นไปงับดุ้นเอ็น สลับกับพวงเนื้อกลมเต่งตึงสองลูกใหญ่โตนั้น
ผ่านไปครู่ใหญ่เสียงสั่งการลอยมาอีกครั้ง ทำให้ธันวาต้องขยับปรับท่าเพื่อเตรียมพิชิตยอดสูงแห่งความสุข มือรั้งท่อนขาเรียวยกมันขึ้นมาพาดบ่า แล้วจับสายตามองแท่งเอ็นยาวใหญ่ค่อย ๆ จมหายผ่านเข้าไปยังดินแดนแห่งสวรรค์
“อ๊า คุณลุงขาใหญ่จนหนูรินทร์หายใจแทบไม่ออกเลย” มือบางลูบลงมาตบลงบนหน้าท้องซึ่งมองเห็นเหมือนมีอะไรบางอย่างดันเนินเนื้อส่วนนั้นให้มันตุงขึ้นมาจนถึงผิวเนื้อด้านนอก
“ถ้าอย่างนั้นลุงดึงมันออกดีมั้ย” ธันวาแกล้งชักแท่งยาวถอยออกมาจนปลายหยักหัวบานใหญ่เกือบหลุดออกไปจากร่องฉ่ำ
“ไม่เอาค่ะ เอามันใส่กลับเข้าไปเดี๋ยวนี้นะ”
“เอาใส่เข้าไป....เท่านี้พอมั้ยคะ” หัวหยักมุดกลับเข้าไปเพียงข้อนิ้วเดียว
“ไม่เอาค่ะ เอาเข้าไปอีก”
“เท่านี้พอมั้ยคะ” ยิ้มเจ้าเล่ห์จุดประกายบนใบหน้าหล่อ ตามองสาวน้อยที่นอนแอ่นสะโพกร่อนขึ้นมาหาเขา
“ไม่พอค่ะ เอาเข้าไปลึก ๆ เลย”
“อ๊า เอาเข้าไปลึก....อย่างนั้นเหรอ....ลึกอย่างนี้ดีมั้ยคะ”
นารินทร์หลุดปากร้องกรี๊ดหนัก ร่างบางผวาสะดุ้งเด้งขึ้นมาผวากอด เมื่อท่อนเอ็นทะลวงหนักอัดเข้าไปทีเดียวสุดลำชนเข้ากับปากมดลูกลึกเสียงลั่นดังกึกจนขนลุกขนชันไปทั้งตัว
“คุณลุงขา หนูรินทร์เสียวจังเลย กดลงมาอีกค่ะ” ฝ่ามือสะบัดตบลงไปบนแก้มก้นคนหนุ่ม จากนั้นร้องสั่งให้ธันวาเร่งจังหวะ อีกทั้งเพิ่มความหนักหน่วงทะลวงดุ้นยาวที่แทงเข้าแทงออก สองมือบีบ
“คุณลุงจีหนู...แรงอีก แรง ๆ เลย หนูจะเสร็จ.....โอ๊ย เมียจะเสร็จแล้ว”
“เมียเหรอ เมียจ๋าจะเสร็จเหรอคะ” ยิ้มพอใจเมื่อได้ยินอีกฝ่ายยอมรับสถานะว่าเป็นเมีย
"เมียจ๋าจะเสร็จแล้วค่ะ ผัวขา ผัวจ๋าแรงอีก"
ธันวารัวสะโพกโยกเอวจนะเตียงใหญ่สั่นไปตามจังหวะ ที่นอนคิงส์ไซซ์ราคาหลายหมื่น ตอบรับแรงกระแทก ด้วยการเด้งดีดเอาร่างของเมียเด็ก กลับขึ้นมาให้เขาเจ็ตซ้ำ ๆ
“แรงพอมั้ยคะ.....ผัวเอาอย่างนี้ แรงพอหรือเปล่าคะ เมียจ๋าสะใจมั้ยคะ”
“คุณลุง คุณ....คุณ....ผัวขา เมียไม่ไหวแล้ว” ขาชี้ขึ้นไปบนฝ้าเพดานสูง ตัวกระตุกซ้ำ ๆ รับกับแรงตอดถี่ ๆ ทำให้ธันวาบ้าคลั่ง ทิ้งทุกอย่างในชีวิตนี้ไว้เบื้องหลังแล้วเดินหน้าโถมกำลังบดขยี้บี้เอวลงไปใส่นารินทร์ ที่นอนตัวเกร็งตาลอยน้ำตาไหลอยู่ด้านล่าง
ร่างหนักฟุบพับลงไปซุกหน้าอยู่กับอกนุ่ม ทั่วทั้งตัวนั้นเปียกชุ่มฉ่ำเหงื่อโทรมไม่ต่างจากตอนที่เขาขึ้นไปชกมวย อวัยวะแข็งที่ยังเสียบคา ค้างฝากเอาไว้ในกายของนารินทร์กระตุกถี่ ๆ ขณะที่ส่วนแคบร่องลึกภายในนารินทร์ยังไม่หยุดตอบสนอง เพราะเขายังรับรู้ถึงแรงตอดอันหนึบหน่วง
“คุณลุงขา” เสียงพร่าแหบเครือเอ่ยเรียก
“ทำไมกลับมาเรียกคุณลุงอีกแล้วละคะ เมื่อกี้ยังเรียกผัวจ๋าอยู่เลย” ธันวากดคางฝากเอาไว้บนเนินอกขนาดใหญ่
“ก็เมื่อกี้หนูลืมตัว” ปลายนิ้วยกขึ้นมากรีดเช็ดหยดน้ำตาแห่งความสุขออกจากหางตา
“ร้องไห้ทำไมคะเด็กดี” คุณลุงธันวาใจดียื่นนิ้วออกไปช่วยเช็ดหยดน้ำใส ๆ ที่มันไหลยาวลงไปจนเปียกหมอน
“หนูรินทร์ไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย”
“ไม่ได้ร้องเหรอ แล้วนี่อะไร”
“ไม่รู้เหมือนกัน มันเสียว...เสียวจนอยากร้องไห้” แก้มขาวเปลี่ยนสีเป็นชมพูอยู่ ๆ เกินรู้สึกเขินอายขึ้นมาแปลก ๆ
“แล้ว เมื่อกี้นี้ หนูรินทร์มีความสุขหรือเปล่าคะ”
“ค่ะ...มีความสุขที่สุดเลย คุณลุงขา”
“ขา”
“จูบ หนูรินทร์หน่อยได้มั้ยคะ” ปลายนิ้วมีเล็บสวยกรีดไล้ไปตามเรียวปากนุ่มของธันวา
“ได้สิคะ”
จูบนุ่มนวลบดเคล้าคลึงเบา ๆ ละเลียดเคล้าคลอเคลีย จูบตรงนั้น แตะตรงนี้ ทุกตารางนิ้วอย่างทะนุถนอม แตกต่างจากความเร่าร้อนรุนแรงหนักหน่วงจากช่วงเวลาเมื่อครู่ราวก้อนเมฆบนท้องฟ้า กับเกลียวคลื่นทะเลคลั่ง
“หวานจัง ทำไมถึงได้หวานขนาดนี้”
“หวานมากหรือคะ”
“มากค่ะ จูบของคุณลุงหวานที่สุด หนูอยากจูบคุณลุงตลอดเวลาเลย” นารินทร์จับใบหน้าหล่อนั้นให้อยู่นิ่ง แลบลิ้นออกมาพยายามเลียดูดลิ้นของธันวาไปพร้อมกัน
“ยั่วลุงขนาดนี้ วันนี้ไม่ได้ลงจากเตียงแน่”
“หนูก็ไม่ได้รีบ ไปไหนสักหน่อย”
“............”
- ผู้เขียน
